เมื่อยังเล็กไม่พากเพียรรีบเรียนรู้ ไม่คิดสู้ตั้งใจเรียนเพียรขยัน เมื่อเติบใหญ่จะหาวิชาจากใหนกัน ไม่มุ่งมั่นรีบเรียนรู้ปูทางเดิน นริศเขาคิดดีถึงเรียนเก่ง ส่วนเจ้าเบ็งเป็นทนายไม่ห่างเหิน วรรณวิสาคนตัวเล็กร่วมทางเดิน ร่วมเผชิญเป็นคู่ค้ำชูกัน เอนก ปราณวลี เพื่อนร่วมห้อง ต่างหมายปองเป็นครูรีบขยัน ทั้งสามเราเรียน วค. มาด้วยกัน สองคนนั้นเขาเรียนจบกันครบเทรอม ส่วนเรานี่เรียนก็เก่งร้องเพลงเพราะ จึงบอกพ่อลูกขอหารายได้เสริม ทั้งเรียนไปร้องไปได้ค่าเทรอม เป็นที่เริ่มความแปรผันชีวันเรา ฯลฯ
17 เมษายน 2551 16:23 น. - comment id 840042
รีบต่อภาคสองด่วนๆครับ.... "ทั้งเรียนไปร้องไปได้ค่าเทอม เป็นที่เริ่มความแปรผันชีวันเรา... แล้วไงต่อ...ด่วนๆ..อิอิ..คนอยากรู้. .ไม่ใช่...สอดรู้สอดเห็นนะครัฐ
17 เมษายน 2551 16:50 น. - comment id 840054
เราเป็นคนเรียนน้อยด้อยปัจจัย จึงฝนขวายพากเพียรเขียนศึกษา ฝึกหมั่นอ่านจารึกค้นตำรา เพื่อวิชาความรู้คู่เลี้ยงกาย ขออนุญาตแจมด้วยค่ะได้แค่เนี่ยแล้วจะมาอ่านที่คุณจ่าน้อยเขียนต่อนะค่ะ สวัสดีค่ะ
18 เมษายน 2551 08:57 น. - comment id 840174
กลับจากเยี่ยมบ้านที่ เมืองตักศิลาก่อนนะครับคุณฝากฝัน , คุณดอกบัว รับรองได้ติดตามต่อ ครับ
18 เมษายน 2551 21:14 น. - comment id 840391
ก็เลยได้มาเป็นจ่าน้อย ถูกต้องมั๊ยค่ะ
18 เมษายน 2551 21:38 น. - comment id 840406
18 เมษายน 2551 21:49 น. - comment id 840420
อืม..น่าชื่นชมคะพี่จ่า.ร้อนไหมคะ
18 เมษายน 2551 23:39 น. - comment id 840477
ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ เนาะ