แด่ ... มดแม่น้ำมูน

ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ

คือมดแม่น้ำมูน 
ที่เกื้อกูลประชาชน 
คือมดที่อดทน 
ที่ทายท้าทุรธรรม 
     คือมดที่ทดแทน 
คุณแผ่นดินจนตรากตรำ 
ใครที่มันระยำ 
เหยียบรากหญ้าเธอกล้าชน 
     ร่างเธอก็น้อยน้อย 
กระจ้อยร่อยคอยผจญ 
ผู้มีอิทธิพล 
มันฆ่าเพื่อนเขื่อนปากมูน 
      คือมดเคียงแม่พ่อ 
ทุกข์และท้อก็เทิดทูน 
อยู่เพื่อการเกื้อกูล 
อย่างคนกล้าคนสามัญ 
     คือมดลดภาระ 
สู่สัจจะสารพัน 
ตุ้มโฮมไปโรมรัน 
ไปชูธงสันติวิธี 
     มาเถิดเราพี่น้อง 
ความถูกต้องจะต้องมี 
ต้องพร้อมและยอมพลี 
ดังมดแจ้งเจตนา 
      ดูสิเหนือสันเขื่อน 
มือแปดเปื้อนระเบิดปลา 
ธรรมชาติไปยาตรา 
มาปลุกมูนสยบมาร 
     ดูสิบันไดโจร 
ปลาตะโกนถูกรุกราน 
พี่น้องใครต้องการ 
ไปต่อสู้จงชูธง 
     สืบสานเจตนา 
วนิดาให้มั่นคง 
พวกเราจงดำรง 
คุณธรรมนำประชา 
     หากมดเธอได้ยิน 
น้ำตารินแล้วมารดา 
เคยสู้เคยอยู่มา 
กับพี่น้องแม่น้ำมูน 
     หากมดเธอได้ฟัง 
พี่น้องยังจะค้ำคูน 
หลับเถิดอย่าอาดูร 
จงไปดีอยู่ที่ใด 
     มดเหมือนแสงหิ่งห้อย 
ที่พร่างพร้อยอยู่ในใจ 
อุดมการณ์อีสานไกล 
สิบ่หยุดดอกมดเอย 
(พักเถิดมดพักให้สบาย ไม่ต้องห่วงแม่น้ำมูน)