คุณค่าของคน ใช่อยู่ที่ผลของเพศ

วิจิตรวาทะลักษณ์

          ใครหนอใคร  ตั้งกฎ  กำหนดเพศ
ว่าขอบเขต  มีแต่  แค่ชายหญิง
ว่าฟ้าสร้าง  ทั้งสอง  ครองความจริง
ว่าให้หญิง  คู่ชาย  หมายสืบพันธ์
	          แล้วตราหน้า  หญิงชาย  ที่กลายเพศ
ว่าทุเรศ  รังเกียจ  แล้วเดียดฉัน
บ้างว่าฝืน  ธรรมชาติ  อนาถพลัน
แล้วเหยียดหยาม  ประณามกัน  ว่าจัญไร
	          อคติ  ตราตั้ง  บังความคิด
ใครผิดเพศ  ฉันว่าผิด  จิตฝักใฝ่
ฉันชายจริง  หญิงแท้  แน่กว่าใคร
ไม่อยากให้  เธอเขา  เข้าร่วมวง
	          เกิดเป็นชาย  ภูมิใจ  ในรูปลักษณ์
เกิดเป็นหญิง  ก็พริ้มพักตร์  จักประสงค์
หญิงรักหญิง  ชายรักชาย  ใช่เจาะจง
เขายังคง  ภูมิใจ  ไม่เปลี่ยนแปร
	          ไม่มีใคร  ถือกำเนิด  เลือกเกิดได้
แล้วตั้งใจ  เป็นชายหญิง  สิ่งแน่วแน่
เมื่อเกิดมา  กายกับใจ  ได้ผันแปร
จึงพ่ายแพ้  แก่ใจ  ให้ประณาม
	          ถึงเลือกเกิด  ไม่ได้  ใจยังมั่น
จึงฝ่าฝัน  สู้ทน  แม้คนหยาม
ถึงผิดเพศ  ไม่ผิดที่  ด้วยดีงาม
พร้อมยังความ  คุณค่า  ตราแผ่นดิน
	          ทุกวันนี้  โลกกว้าง  ทุกทางท่อง
อย่ามัวมอง  ปิดใจ  ให้ดับดิ้น
จะเพศไหน  คนไหน  ในแดนดิน
หากไม่สิ้น  ความดี  ย่อมดีตาม
	          เพราะคุณค่า  ของคน  บนโลกนี้
ใช่อยู่ที่  เป็นเพศใด  ให้มองข้าม
หากนำน้อม  พร้อมทำดี  ย่อมดีงาม
ก็สมความ  สมคำ  คำว่าคน