เหนื่อยและล้า มากมาย ทำไมไม่เอนกายลงนอนฝัน ณ ที่แห่งนี้อุ่นไอละอองจันทร์ ในความเงียบ เสียงทุกข์จะนิ่งงัน แสนไกล มองสิ ท้องฟ้ายามค่ำ นั่นแสงดาวเริงระบำกลางผ้าผืนใหญ่ จัดแสงแสดงฉาก หากไร้สำเนียงใด เพียงความงามบรรเลงในหัวใจ แทนเสียงดนตรี แล้วหลับตาเถิด แค่หลับตา สายลมจะพาสู่ฝันหลากสี ให้ฟ้าห่มคลุมจากทุกข์ที่มี ระยะทางเท่านี้ ห่างเพียงเปลือกตา แล้วเที่ยวเล่นในฝันเสียให้พอ เพื่อเก็บความสุขมาก่อกำแพงหนาๆ เผื่อไว้ตอนเช้า ตื่นมาในเรื่องจริงอีกครา เจ้ากำแพงที่ว่า จะกันท่าความทุกข์เอาไว้ ความจริงความฝันที่ทับซ้อน เพียงเอนตัวลงนอนยามอ่อนไหว หากเหนื่อยนักกับความจริงที่เป็นไป หลับตาสิแล้ว ป ล่ อ ย หัวใจ... ..........................ให้พ้นไป....จาก ค ว า ม จ ริ ง
4 มีนาคม 2551 01:27 น. - comment id 829091
อื้มหนูทำประจำเลย....เวลาเหนื่อยๆ รู้สึกหนักๆบนไหล่ทั้งสองข้าง การนอนคือ วิธีปลดปล่อยความสบายให้ได้ออกมาวิ่งเล่นข้างนอกบ้าง -> ปัญหาไม่ได้หายไป แต่ อย่างน้อยไหล่ทั้งสองก็เบาขึ้น ^^ -> ชอบกลอนบทนี้ของพี่มั๊กๆคร๊า
4 มีนาคม 2551 16:46 น. - comment id 829227
คิดถึงๆ
8 มีนาคม 2551 07:10 น. - comment id 830254
เพราะมาก อยากทำบ้าง แต่ความเจ็บปวดมากเกินกว่าจะฝันได้