จักทอภาพฝันอันภิรมณ์รื่น ด้วยมวลมาลีชวยชื่นขจรกลิ่น วาดความงามทุกแห่งหนไร้มลทิน โอบอุ่นไอทาบแดนดินด้วยความรัก แม้นจักเป็นเพียงแค่ความฝัน คราวคืนวันเศร้าโศกวิโยคหนัก ไร้ความสุขจากความจริงให้พิงพัก ก็ชื่นนักแล้วฝันเพื่อบรรเทา แม้นจะไร้อุ่นไอใดเสกสรรค์ ขออิงอุ่นแห่งตะวันพอคลายเหงา ความเดียวดายชีวีใช่มีเพียงเรา ยังมีคนโศกเศร้ามากมายในโลกนี้ จงคุ้นเคยกับความเอกาว้าเหว่ เอาความฝันกล่อมเห่หนวิถี แม้นจะไร้ในสิ่งที่คนอื่นเค้ามี มิใช่เหตุจะท้อชีวีหรือปวดช้ำ เธออาจจะมีฝันที่บรรเจิด แลเป็นเลิศให้ปลื้มใจดื่มด่ำ หากเธอรู้จักคิดวาดคาดนำ ลงมือทำให้ปรากฏในความจริง ภาพฝันอันภิรมณ์รื่น เธอสามารถหยิบยื่นในทุกสิ่ง ท่ามกลางแสงแห่งตะวันอันอุ่นอิง ยังมีรักให้พักพิงยามรอนร้าว ------------------------- ลานเทวา
3 มีนาคม 2551 16:23 น. - comment id 828981
สวนแรกน่ารักค่ะ เห็นแล้วนึกถึงรั้วบ้านเมื่อนานมาแล้วค่ะ
3 มีนาคม 2551 19:07 น. - comment id 829025
เพลงนี้เศร้าไหมคะ
3 มีนาคม 2551 19:43 น. - comment id 829035
คีตการหวานนกน้อย นำพลัง บุปผชาติยังแย้มฟัง รักฟ้า เพรียกนุชร่วมเพิ่มหวัง สังคีต ได้อิ่มยิ้มค่ำเช้า ชีพนี้เสน่หา เพลงเพราะดีจังลึกซึ้งมากค่ะ
4 มีนาคม 2551 01:51 น. - comment id 829096
-> น่ารักจังเลยค่ะ......ความรู้สึกบอกว่าบทกลอนนี้น่ารักค่ะ ไม่มีหน้าตานะ แต่ก็น่ารักได้ ^^ -> หรือเพราะว่า.....ชอบเพลงนี้ด้วยน๊า ชอบเนื้อหาความหมายของเพลงค่ะ ซึ้งฟังแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ ei ei ....รวมๆแล้ว.....มีแต่คำว่า ดีค่ะ ดีมากๆเลย ชอบค่ะ ชอบมากๆเลย ei ei
4 มีนาคม 2551 14:45 น. - comment id 829195
เพราะมาก
5 มีนาคม 2551 15:42 น. - comment id 829455
สวัสดีค่ะ.. มาทักทาย ที่บ้านกลอนไทยค่ะ คุณลานเทวาขยันมากๆ เลย
6 มีนาคม 2551 19:00 น. - comment id 829702
สวัสดีค่ะ เยี่ยมค่ะชอบมากเพลงเพราะค่ะ
24 มิถุนายน 2551 18:01 น. - comment id 865268
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้
11 กรกฎาคม 2551 11:42 น. - comment id 871860
แขม่วแมน หมดแรงล้า หยาดน้ำตา เริ่มรินหยด มองทางไหน มืดไปหมด ไร้ทางอ้า หมดหมดแล้ว หมดสิ้นสุข หมดเวลา เหลือแค่เพียง หยาดน้ำตา บนหน้านอง นอกหน้าต่าง ฝนยังตก ย้ำให้เศร้า นั่งคุกเข่า สิ้นค่า ไร้ท่าผยอง แต่สักพัก แสงเริ่มส่อง เป็นสีทอง เห็นแหงนหน้ามอง ฟ้าสว่าง กระจ่างตา เมื่อตะกี๊ ฟ้ายังคล้ำ ฉ่ำฝนอยู่ แต่เวลา ผ่านเพียงครู่ แสงส่องหน้า เริ่มระเหิด ระเหย หายน้ำตา ถึงเวลา ลุกขึ้นมา ตั้งท่าลอง เอ้าๆ..อึ๊บ ลุกขึ้น ยืนให้มั่น หันประจัญ ปัญหา อันน่าสยอง ฟ้าหลังฝน ยังสว่าง เป็นสีทอง จะมานั่ง น้ำตานอง ถูกหรือไร เอ้าๆ..อึ๊บ ลุกขึ้น ยืนให้มั่น สู้ด้วยใจ แข็งขัน มิหวั่นไหว ยังคงมี คนข้างหลัง กำลังใจ สู้ต่อไป ผ่านปัญหา ด้วยใจทนง