๏ เมฆหมอกจางบนทางระหว่างหน้า หนึ่งคนกล้าเพียรล่าตามหาฝัน อุปสรรคมากมายหลายร้อยพัน มิอาจกั้นดวงใจไว้ที่เดิม ดั่งผาทอดยอดยาวในราวเขา แต่จิตเรากว้างกว่าหาได้เสริม แค่เพียงเอาแรงกายหมายต่อเติม หรือลดเพิ่มเริ่มใหม่มิให้คลอน กับเส้นทางขึ้นลงไม่คงที่ บางสิ่งดีบางร้ายคล้ายหลอกหลอน ย่อมแปรปรวนตามแต่ไม่แน่นอน คือสิ่งสอนผ่านมันทุกวันคืน เทียมพายุกระหน่ำที่ซ้ำซัด ยังยืนหยัดสู้ไหวให้สุดฝืน เหนี่ยวแรงกายไม่ล้มยังพร้อมยืน แม้หยิบยื่นน้ำตาไม่อาลัย หากดวงใจของฉันยังเต้นอยู่ โปรดจงรู้ชีวิตนี้ยังสู้ไหว ก้าวเถอะนะเพื่อฝันวันต่อไป หนทางไกลหมื่นพันก็สั้นลง ๏ ตามตะวัน 1/03/51
2 มีนาคม 2551 08:42 น. - comment id 828571
ของเรน..บนดาวอังคาร....
2 มีนาคม 2551 08:52 น. - comment id 828583
@...rain. อรุณสวัสดิ์ครับคุณ...เรน ของคุณเรนบนดารอังคาร... อย่าลืมส่งสัญญาณ มาหาดาวพลูโตบ้างนะครับ --------------------------------------------
2 มีนาคม 2551 09:29 น. - comment id 828597
กลอนเพราะดีค่ะ ให้ความหมายว่าจงสู้ๆๆๆ อย่าย่อท้อต่ออุปสรรคปัญหาใดๆ จงทำความฝันให้เป็นจริง ใจฮึกเหิมขึ้นมาแล้วค่ะ ไม่ยอมแพ้..จ้า..
2 มีนาคม 2551 09:35 น. - comment id 828600
@...ช่ออักษราลี พยายามเข้าครับ สู้ๆๆ...คุณช่ออักษราลี อรุณสวัสดิ์ยามเช้านะครับ ------------------------------------------------------
2 มีนาคม 2551 09:56 น. - comment id 828611
ด้วยแรงแห่งใจ ไฝ่ตามตะวัน
2 มีนาคม 2551 18:08 น. - comment id 828745
สวัสดีค่ะ คุณตามตะวัน ตราบที่เรายังมีลมหายใจ ต่อสู้ไปอย่าสิ้นหวัง ก้อนเมฆยังเกาะกลุ่มรวมตัว ผนึกเป็นฝนได้คนเราต้องอดทน จะมาติดตามอ่านผลงานบ่อยๆค่ะ โชคดีมีความสุขค่ะ
3 มีนาคม 2551 21:39 น. - comment id 829055
ถึงพันเขาร้อยผาจะฝ่าฟัน มีความฝันมั่นคงมิหลงได้ สุดขอบโค้งเส้นฟ้ามั่นใจ จะฝ่าไปให้ถึงซึ่งดวงดาว
5 มีนาคม 2551 14:36 น. - comment id 829442
@...กชมนวรรณ ขอบคุณครับ ------------------------------------- @...ดอกบัว โชคดีมีความสุขเช่นกันครับ ------------------------------------- @...ฝากฝัน ขอบคุณมากครับสำหรับบทกลอน -------------------------------------
11 กรกฎาคม 2551 11:43 น. - comment id 871861
แขม่วแมน หมดแรงล้า หยาดน้ำตา เริ่มรินหยด มองทางไหน มืดไปหมด ไร้ทางอ้า หมดหมดแล้ว หมดสิ้นสุข หมดเวลา เหลือแค่เพียง หยาดน้ำตา บนหน้านอง นอกหน้าต่าง ฝนยังตก ย้ำให้เศร้า นั่งคุกเข่า สิ้นค่า ไร้ท่าผยอง แต่สักพัก แสงเริ่มส่อง เป็นสีทอง เห็นแหงนหน้ามอง ฟ้าสว่าง กระจ่างตา เมื่อตะกี๊ ฟ้ายังคล้ำ ฉ่ำฝนอยู่ แต่เวลา ผ่านเพียงครู่ แสงส่องหน้า เริ่มระเหิด ระเหย หายน้ำตา ถึงเวลา ลุกขึ้นมา ตั้งท่าลอง เอ้าๆ..อึ๊บ ลุกขึ้น ยืนให้มั่น หันประจัญ ปัญหา อันน่าสยอง ฟ้าหลังฝน ยังสว่าง เป็นสีทอง จะมานั่ง น้ำตานอง ถูกหรือไร เอ้าๆ..อึ๊บ ลุกขึ้น ยืนให้มั่น สู้ด้วยใจ แข็งขัน มิหวั่นไหว ยังคงมี คนข้างหลัง กำลังใจ สู้ต่อไป ผ่านปัญหา ด้วยใจทนง