...โสมส่องลอยเลื่อนสูงลิบ เพ่งเนตรเพียงทิพย์ วิมานม่านฟ้ากระจ่าง กาลก้าวข้ามเข้าสู่กลาง มัชฉิมเลือนลาง ริมทางราตรีเงียบงัน หรีดหริ่งร่ำทั่วไพวัน บทเพลงจักจั่น บอกผ่านม่านรัตติกาล สมองหนึ่งนั่งนึกตรองฝัน เรียบเรียงคืนวัน ได้ฟันได้ฝ่าท้าใจ คิดคิดชีวิตของใคร คือเราไฉน จุดหมายใช่ไกลเกินเอื้อม หากแม้แยกลับสลับเหลื่อม ผสานรอยเชื่อม มิเสื่อมเร่งสานฝันคอย หยิบหนึ่งเพียงใจน้อยๆ ปั้นฝันมิถอย คอยวันพบฝันโสภา
ช... 24 ก.พ. 2551 23:27 น. - ID 112948 
709
3
0
15 กรกฎาคม 2551 15:12 น. - comment id 784438
good-afternoon - Scraps and images! แวะมาทักทายน้องสาวตอนบ่ายๆค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2551 00:20 น. - comment id 826511
สวัสดีตอนดึกๆค่า ธรรมชาติงดงามง่าย แสนเสียดายในใจฝัน ฟ้าสีทองผ่องอำพัน งามนวลจันทร์สว่างตา
25 กุมภาพันธ์ 2551 06:13 น. - comment id 826535
ไพเราะมากค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2551 11:36 น. - comment id 826615
แวะมาชมผลงาน...เมื่อชมแล้ว..ว่าแล้ว..ก็จักจรลี..จากไป..ไว้วันใหม่..ค่อยพบกันนะ..พี่ท่าน...เหอ ๆ ๆ ๆ...
25 กุมภาพันธ์ 2551 13:39 น. - comment id 826643
ธรรมชาติของความฝันคือ......ทุกสิ่งสวยงาม
25 กุมภาพันธ์ 2551 16:49 น. - comment id 826749
ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึง
26 กุมภาพันธ์ 2551 08:43 น. - comment id 826939
๏ตะวันฟากฟ้าแลไกล สุดกู่สุดหล้า เอื้อมมือถลาไขว่คว้า ๏ตะกายตะเกียกอ่อนล้า ค้นหาทิวา ละแล้วเรี่ยวแรงโรยรา ๏ความฝันพลิกผันลับตา ค้นหาอย่างไร ก็มัวมอมเมาร่ำไป หุหุ..เรื่องมั่วขอให้บอก..
24 มิถุนายน 2551 18:02 น. - comment id 865270
ขอโทดนะ ไม่ได้ตั้งใจ อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้
16 กรกฎาคม 2551 08:10 น. - comment id 874173
หน้าส่วนตัว
16 กรกฎาคม 2551 08:11 น. - comment id 874174
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
