เฉิดฉันจันทราฉาย พร่างผ่องพรรณรายจินตนาการฝัน ห่มเมฆาอาภรณ์จรจรัล ดุ่มด้นดั้นสู่ถนนดวงดาว ถือคัมภีร์อิสระปลอบปลุก เหยียบย่ำยุคแห่งห้วงหุบหาว น้ำค้างระยิบระยับวับวาว ดื่มด่ำราวหยาดทิพย์เมรัย เก็บดวงดาวไสวใส่ย่าม กอบแสงจันทร์งามนวลผ่องใส มาฝากชนผู้อ้างว้างบนทางไกล แทนหัวใจอาทรยามรอนร้าว ก่อนรุ่งแสงแห่งตะวัน จะพรากฝันลับเหินเกินกล่าว เก็บเอาไว้เถอะนะเรื่องราว ในคืนเหน็บหนาวอันเอกา แม้นจะอยู่กันคนละฟาก ได้แต่มอบฝันฝากให้ห่วงหา รติกาลผ่านไหวในนิทรา ฉันจะกลับคืนมาพร้อมความรัก .. โดยคำ ลานเทวา
23 กุมภาพันธ์ 2551 12:52 น. - comment id 826176
แวะมาทักทายค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2551 15:58 น. - comment id 826228
แวะมาเยี่ยมเยือน...นะครับ.... เมื่อฟากฟ้าคือฝั่งฝัน ในคืนวันที่ฝันใฝ่ สุดที่สุดคือห่วงใย ฝากฝันไงที่ฝ่าฟัน อิอิ....แจมด้วย
24 กุมภาพันธ์ 2551 06:55 น. - comment id 826321
เพราะจังค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2551 08:44 น. - comment id 826349
ฟากฝัน..อีกฟากหนึ่ง.. มองไป..น่าซึ้ง..ชวนฝัน.. แอบคิด..คงมี..สักวัน.. ฝั่งฝัน..ฟากนั้น..เป็นจริง.. *** แวะมาทักทายยามเช้าค่ะ..รักษาสุขภาพนะคะ ***
25 กุมภาพันธ์ 2551 14:35 น. - comment id 826674
ข้าสบัดปีกพริ้วบินดังใจหวัีัง แต่พลาดพลั้งเก็บดาวเกินจะแบกไหว เลยทำดวงดวงน้อยล่วงลงไป สู่หัวใจใครคนนั้นก็ฝันดี
25 กุมภาพันธ์ 2551 20:22 น. - comment id 826822
สวยมากค่ะเก่งจังเลย