คือน้ำค้างกลางป่าในหน้าหนาว ที่ระยับวับวาวหยอกดาวเหนือ ถึงเธอถ่มน้ำลายป้ายบาปเจือ สร้างความเชื่อชั่วร้ายทำลายกัน มโหรีเรไรในกลางป่า ยังเริงร่าส่งสำเนียงเสียงสังสรรค์ ถึงเสียงเธอสาปแช่งแข่งทุกวัน พาเพื่อนตายหมายมั่นหมั่นนินทา คือน้ำหอมดอกไม้ในยามดึก เร้าสำนึกแรงหนุนเร่งคุณค่า ถึงควันเหม็นเธอปล่อยลอยล่องมา ระเบิดกลิ่นปากกล้าหมาขี้เรื้อน ร่ายระบำหิ่งห้อยสักหน่อยไหม ลีลาศตามเพลงไพรให้ผองเพื่อน เหนือเปลวเพลิงหยาบช้าที่มาเยือน โหมไหม้เหมือนคลุ้มคลั่งหวังกลืนกิน จะดื่มด่ำธรรมชาติประกาศไว้ ตราบเสียงเพลงแห่งไพรยังไม่สิ้น หยอกไฟบาปปะทุบ้าท้ามลทิน เสพย์งานศิลป์ธรรมชาติวาดลวดลาย ตราบน้ำค้างและหิ่งห้อยคอยรุ่งเช้า เรไรยังท้าหนาวดาวยังฉาย ยังฟุ้งกลิ่นเกสรขจรขจาย จะดับร้ายลุกท้าเล่นราตรี
7 กุมภาพันธ์ 2551 22:55 น. - comment id 821098
แวะมาเยี่ยมนักกวีงามครับ แก้วประเสริฐ.
7 กุมภาพันธ์ 2551 23:49 น. - comment id 821116
สวัสดีค่ะคุณเชษฐภัทร กลอนดุดัน ซ่อนหวาน อยู่ลึกลึก ให้เริ่มนึก เป็นห่วง ใจคนเขียน คงเจ็บช้ำ ทุกข์เข็ญ กับความเพียร ที่ต้องเวียน ชมป่า ถูกทำลาย โอเลี้ยงนั้น ไม่เก่ง กับกลอนยาก คิดลำบาก กลัวผิด กับความหมาย แค่เห็นภาพ ลางลาง เหมือนคลับคล้าย เหมือนคนเขียน เสียดาย ป่าหมดงาม แหะๆ คำคมๆโอเลี้ยง ไม่ชำนาญเลยค่ะ อาจเข้าใจความหมายผิดไป ต้องขออภัยด้วยนะคะ ถ้าแปลความผิดไปนะคะ
8 กุมภาพันธ์ 2551 00:32 น. - comment id 821122
เล่นราตรี...เยี่ยมค่ะทั้งลีลาและสำนวน..
8 กุมภาพันธ์ 2551 01:18 น. - comment id 821126
มันแหล่มมากเลยครับพี่น้องครับ
8 กุมภาพันธ์ 2551 08:57 น. - comment id 821169
8 กุมภาพันธ์ 2551 14:41 น. - comment id 821263
ค่าควรเก็บไว้
14 กุมภาพันธ์ 2551 13:05 น. - comment id 823416
หนักแน่นดีค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2551 19:51 น. - comment id 826245
เหมือนอม ฮอลรสน้ำผึ้งผสมบรเพ็ด
9 มีนาคม 2551 22:36 น. - comment id 830736
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมชมค่ะ ราตรีนี้ยังมีสิ่งสวยงามหลงเหลืออยู่นะคะ ทั้งในป่าในเมือง แต่มันขึ้นอยู่กับว่าใจเราจะรับได้แค่ไหน
6 เมษายน 2551 11:39 น. - comment id 837214
อ่านเป็นรอบที่ 3 ก็ยังงงว่าต้องการสื่อถึงอะไรcและต้องการให้คนอ่านได้อะไรจากการอ่านต้องไปถามพี่ช่อ.......แล้วว่าอะไรหว่า!