เมื่อลมหนาวพัดโบกวิโยคถวิล ใจโผบินล่องลอยคอยปรารถนา เมื่อครั้งก่อนห่างหายกายวาจา หนาวอุราแทบสูญสิ้นปิ่นหัวใจ เมื่อลมหนาวพัดมา ณ ครานี้ ดวงฤดีในรักแท้มิแปรไหว กับรักหมายชายคนหนึ่งซึ้งฤทัย ที่มีให้ต่อหญิงรักประจักษ์นาน จะโอบอุ้มอุ่นไอใจดวงน้อย เมื่อเศร้าสร้อยจะคอยปลอบมอบประสาน จะดูแลสุดที่รักทุกวันวาน เพราะดวงมาลย์ดวงหนึ่งนี้มีแต่เธอ หมื่นคำหวานสานคำรักยังคงมั่น หมื่นแสนวันคืนที่ผ่านนานเสมอ หมื่นท้องฟ้าหมื่นดาวนั้นที่ฝันเจอ หมื่นคำเพ้อคะนึงหาปากกาหัวใจ ฝากสายลมแว่วผ่านความหวานซึ้ง ฝากคิดถึงน้องน้อยหน่อยได้ไหม บอกเธอว่าพี่รักมากจากดวงใจ โปรดอย่าให้รอเก้อละเมอทรวง ผ่านร้อนฝนลมหนาวเมื่อคราวก่อน จึงขอพรวอนชั้นสวรรค์สรวง เก็บรักแท้แม้หัวใจให้ทุกดวง บอกความห่วงมิผันแปรมอบแด่เธอ
ชวาลา 25 ก.พ. 2545 20:09 น. - ID 11225 
1064
1
0
25 กุมภาพันธ์ 2545 22:25 น. - comment id 37325
อบอุ่นนะ ว่ามั้ย จะว่าหวาน ก็ไม่ใช่ เป็นกลอนรักนะ แต่ มีคำว่า รัก แค่ คำเดียว เชื่อมั้ยว่า จริง ๆ แทบไม่ต้องใช้คำว่ารักเลยก็ได้ สำหรับกลอนบทนี้ เพราะถ้าไม่มีคำว่ารัก นะ คนอ่านเค้าจะหาเอาเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
