จันทร์เจ้ารู้หรือเปล่า...ว่าฉันเหงาเกินกว่าใคร วันที่เธอลาไกล บอกไปแล้วจะกลับมา คืนนี้ฉันรอเธออยู่อยากบอกให้รู้คำเดียวว่า จะรอจนกว่า..........ค่ำคืนนี้ไม่มีจันทร์ เมฆบังจันทร์ ลมช่างแรง แสงสลัว จันทร์ฤากลัว ยังส่องแสง แจ้งให้เห็น แม้แสงด้อย น้อยนิด พิศเพ่งเพ็ญ จันทร์ยังเน้น เข่นแสงสู้ หมู่เมฆา
24 มกราคม 2551 11:58 น. - comment id 814839
แสงสลัวมัวตาฟ้าไม่ใส เหมือนดั่งใจหม่นเศร้าเงียบเหงาหนอ เมฆบังจันทร์มืดมิดปิดแสงทอ เหมือนคนท้อทุกข์ทนบนหนทาง สวัสดีค่ะ สักวันเมฆก็คลายค่ะ
24 มกราคม 2551 13:18 น. - comment id 814870
ช่างเป็นบทกลอนที่ให้กำลังใจ ปลุกความเป็นนักสู้ในยามที่แม้จะอ่อนกำลัง ได้ดีทีเดียวคับ "U'll never walk alone"