มีคนบอกว่าการได้ห่วงใยใครสักคน เป็นความสุขล้นของคนเหงา แม้จะอยู่ห่าง-ห่าง เป็นแค่เงา แต่เห็นรอยยิ้มเขาก็สุขใจ ไม่รู้ว่าคนที่พูดกำลังคิดอะไร เพราะเหตุใดจึงคิดเช่นนั้น รู้ไหมคนเหงาเขาไหวหวั่น หรือเธอก็เหงาเหมือนกันจึงเข้าใจ เราต่างคนต่างก็เหงาใช่ไหม หากไหวหวั่นวันใดนึกไว้เสมอ ฉันคนนี้ก็เหงาเช่นเดียวกับเธอ คนที่ความเหงาไม่มาเจอไม่เข้าใจ
4 มกราคม 2551 19:06 น. - comment id 807670
สายลมโชยนกโบยบินกลับถิ่นหรู ฉันนั่งดูนกน้อยใหญ่บินไปไหน ให้คะนึงถึงคนดีที่อยู่ไกล เหตุไฉนไม่กลับนามาหากัน สองเราเคยอิงกองฟางข้างต้นกล้วย กลิ่นระรวยดอกชบาพาสุขสันต์ เห็นกระรอกวิ่งล่อหยอกล้อกัน แต่ว่าฉันวันนี้ไม่มีเธอ. สวัสดีค่ะทักทายค่ะ
4 มกราคม 2551 19:07 น. - comment id 807672
เสียงหรีดหริ่งเรไรซ้องร้องประสาน ราตรีกาลดาวกระจ่างกลางเวหา สายลมโชยโรยระรื่นชื่นอุรา โสมส่องหล้านภาพราวสกาวนวล ธรรมชาติยามราตรีมีมนต์ขลัง เสียงลมสั่งพัดกระโชกวิโยคหวน เสียงหริ่งหรีดเรไรร้องก้องรัญจวน คิดถึงนวลคนที่รักเขาจากไกล
4 มกราคม 2551 19:53 น. - comment id 807705
ไม่เหงาไม่เข้าใจจริงๆ คนเหงาย่อมเข้าใจคนเหงา
4 มกราคม 2551 20:04 น. - comment id 807713
ค่ะ....คนเหงาย่อมเข้าใจคนเหงาค่ะ
5 มกราคม 2551 10:24 น. - comment id 807877
สายตาเศร้าๆส่งมาทักทายกัน (ต่อเพลงคนข้างบนค่ะ)
5 มกราคม 2551 11:06 น. - comment id 807904
คนเหงากับความเศร้า ก้เข้าคู่กันได้นะคะ ก้อไม่มีความเหงาคนเราก้อจะไม่รู้จักความสุข