ไม่ว่าในวันนี้หรือวันไหน ใจยังคงเปล่าเปลี่ยวและอ้างว้าง ฝืนจำทนเดินต่อไปตามทางร้าง บนเส้นทางที่ไม่เคยได้เลือกเดิน ใครต่อใครบีบบังคับให้ฉันเลือก มองแค่เปลือกแลดูฉันแค่ผิวเผิน ขีดเส้นทางสายเล็ก ๆ ให้ก้าวเดิน ทุกคนเมินไม่สนใจตัวฉันเลย ฉันต้องเดินบนทางนี้อีกนานไหม ทางร้างไกลที่ตัวฉันถูกเมินเฉย ฉันแค่อยากหลุดพ้นสิ่ง..ที่คุ้นเคย อยากเดินเลยข้ามเส้นทางสายนี้ไป แม้เส้นทางสายใหม่อาจเจ็บปวด มีก้อนกรวดทิ่มแทงเลือดอาบไหล อาจร้องไห้เพราะเจ็บปวดไม่เป็นไร ฉันเต็มใจที่อย่างน้อยทางสายนั้น.. ...ฉันเลือกเอง
22 กุมภาพันธ์ 2545 00:50 น. - comment id 36751
ทางสายสวยสายเศร้าสายร้าวไหว อย่าเดินไปนะข้าวปล้องมันจะสาย อย่าเลือกเดินตามใจจะวอดวาย อวยพรให้..เลือกดีดี..ก็แล้วกัน..ก่อนเดินไป!
22 กุมภาพันธ์ 2545 02:30 น. - comment id 36774
มาให้กำลังใจด้วยหละ ตามไปดูรายละเอียดได้ที่poemdata.asp?id=11126
22 กุมภาพันธ์ 2545 03:12 น. - comment id 36783
แม้เส้นทางสายใหม่อาจเจ็บปวด มีก้อนกรวดทิ่มแทงเลือดอาบไหล คนเก่งของพี่.... เก่งจังเลยจ้า
22 กุมภาพันธ์ 2545 19:58 น. - comment id 36867
คนเราเกิดมาทั้งทีต้องใช้ชีวิตให้คุ้ม จะหัวหกก้นขวิดยังไง ขอให้เป็นทางที่เลือกเองก็แล้วกัน เพราะชีวิตเรา เป็นของเรา ไม่สำเร็จ หรือ ล้มเหลว ก็ล้วนแล้วแต่เป็นประสบการณ์ที่ดีนะ ^-^
23 กุมภาพันธ์ 2545 01:14 น. - comment id 36922
งึมมม เลือกทางสายกลางดีที่สุดอ่ะเล่(กรณีมีให้เลือกสามสาย)