พระสุรีย์สุดสิ้น สูญสมัย เมื่อม่านหมอกหทัย ทบเถ้า จิตยึดหยั่งอาลัย รุมรุ่ม อกบ่ร้าวกลับเร้า รวดร้าวอกไฉนฯ หวาดว่าฟ้าก่ำคล้ำ หทัยหมอง เนตรหนึ่งจึ่งคล้ำมอง เมื่อไหม้ หวาดหวามวาบแปลบปอง ป้องปก วอนพระให้หักไห้ หักให้บ่สนองฯ สิ้นสุรีย์รุ่งรุ้ง ละออฉาย มวลจิตเจียนมลาย ล่วงแล้ว รอนรอนตะวันกลาย กลับฟาก ด้าวดั่งสิ้นก่องแก้ว กลัดกลุ้มอกผวาฯ ร้อยภพบุญเบิกไว้ บำเพ็ญ อุทิศจิตเช้าเย็น ขัดไข้ วันพรุ่งรุ่งยามเห็น หายห่าง โรคนา วอนคเณศสถิตย์ใกล้ ปัดป้องมฤตยูฯ
25 ธันวาคม 2550 00:10 น. - comment id 804019
ภาพนี้พิมปักคอรสติสใช้เวลาสามเดือนเลยคะ นับถือท่านมากทุกวันนี้ยังบูชาท่านเสมอคะ
25 ธันวาคม 2550 07:16 น. - comment id 804047
แวะมาเยี่ยมครับแต่ไม่ทราบหรอกว่าในภาพคือใคร
25 ธันวาคม 2550 08:52 น. - comment id 804083
ผู้คนนิยมบูชาพระพิฆเนศก่อนกระทำการใดๆ เพื่อความเป็นมงคล และเป็นการเปิดทางไปสู่ความสำเร็จในการนั้นๆ
25 ธันวาคม 2550 09:36 น. - comment id 804092
เคยเห็นรูปนี้ พระพิฆเนศ...ที่พิพิธภัณท์..
25 ธันวาคม 2550 10:44 น. - comment id 804115
สวัสดีค่ะ คุณต้นทิวา เพิ่งลงเป็นกลอนแรกรึป่าวค่ะ คนเราถ้ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไว้บูชาอยู่ในบ้านก็ดีนะคะ
25 ธันวาคม 2550 16:03 น. - comment id 804217
25 ธันวาคม 2550 19:35 น. - comment id 804307
เกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้ ผู้หญิงไร้เงาไม่เห็นภาพนี้เลย สงสัยเครื่องผู้หญิงไร้เงามีปัญหาแน่ ๆ เลย แต่เรื่องการบูชาและนับถือสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งที่ดีเสมอ
25 ธันวาคม 2550 23:49 น. - comment id 804393
ฉางน้อยมีคะ ภาพที่เห็น อยากบอกว่า ง่วงนอนแระ อิอิ
6 กุมภาพันธ์ 2551 04:36 น. - comment id 820287
:]