๏...ฉันก็คนเพียงคนหนึ่ง...................เคยเพ้อรำพึง ครุ่นคิดคะนึงมิวาย ๏...โดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย.....เมื่อหวังกลับกลาย สิ้นสลายรักร้างห่างลา ๏...จำทนโอดโอยโหยหา....................เก็บกลืนน้ำตา เหว่ว้านั่งเศร้าเฝ้าคอย ๏...ยากจักหลุดพ้นปลดปล่อย..............เลอะเลือนเลื่อนลอย กอดเก็บเจ็บช้ำคร่ำครวญ ๏...หวังว่าสักวันคืนหวน.....................กรุ่นกลิ่นอบอวล เชิญชวนความรักกลับคืน ๏...รอคอยเคียงคู่ขมขื่น....................เดียวดายหยัดยืน เริงรื่นอ่อนล้าโรยแรง ๏...เวลาบ่งชี้ชัดแจ้ง............................ใจเคยเคลือบแคลง พลันแสดงถึงความเป็นจริง ๏...ว่าในทุกสรรพสิ่ง............................ยากนักพักพิง แอบอิงจะฝากชีวี ๏...เวลาผ่านไปเร็วรี่...........................จากเดือนเป็นปี ไม่มีวันย้อนคืนมา ๏...ฉันแค่เป็นคนธรรมดา...................ผันผ่านเวลา รับรู้คุณค่าทรมาน ๏...อยากเล่าประสบการณ์...................เรื่องราวที่ผ่าน หนุ่มสาวร้าวรานจงฟัง ๏...ความรักก่อเกิดความหวัง...............แม้ว่าภินท์พัง อยู่ยั้งยืนสู้ต่อไป ๏...ชีวิตมิเป็นของใคร.........................ทั้งตัวและใจ สุขทุกข์ตัวเราเลือกเอง ๚ะ๛
เรไร 21 ธ.ค. 2550 00:20 น. - ID 110803 
2300
6
0
21 ธันวาคม 2550 01:34 น. - comment id 802966
จะสุขหรือทุกข์อยู่ที่เราเองจริงๆคะ
21 ธันวาคม 2550 01:53 น. - comment id 802971
หน้าส่วนตัว
๏ ชีวิตที่เราเกิดมา.............ยิ้มเปื้อนน้ำตา
สุขทุกข์ระคนกันไป
๏ ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ..........กำหนดให้ไป
ก็ได้ดังที่กระทำ
๏ หากรู้เจ็บแล้วต้องจำ........เหมือนวิบากกรรม
ชอกช้ำตอกย้ำชีวี
๏ ยึดถือในสิ่งที่มี.................หมั่นทำสิ่งดี
ผลที่ได้รับอิ่มเอม
พอดีกว่า อายตัวเองเจ้าค่ะ
บทแรกในชีวิต มิได้คิดเทียบเทียม
อ่านแล้วเคลิมตาม อยากลองมั่ง
ไม่ว่ากันนะเจ้าคะ ขอประทานอภัย
มาทักทาย ด้วยใจ เจ้าค่ะ
21 ธันวาคม 2550 08:04 น. - comment id 803011
๏ รักเอยเคยชิดพิสมัย.......เวลาผ่านไป ยามร้างยามห่างคร่ำควรญ ๏ ครารักจักชิดเชิญชวน....ชื่นชมแก้มนวล บ่ราบ่ร้างห่างกัน ๏ ครารักหักหาญลงพลัน..เคยชื่นชีวัน ก็ดูบ่ดีบ่งาม ๏ แม้ใจจะคิดถึงยาม......เคยชิดติดตาม ก็หารักนั้นไม่เจอ ๏ หากปล่อยใจให้เผลอเรอ....คงพ้อละเมอ ครวญคร่ำร่ำหาระทม ๏ รักเคยที่เคยตรอมตรม.....พาใจจ่อมจม ใจนี้ชินแล้วแก้วเอย ๏ พอแล้วรักที่เคยเอ่ย.....ใจนี้ลาเลย ความรักที่หลอก...บอกลา.. รักก็คือรัก....หมดรักก็คือหมด สิ่งใดที่เปลี่ยนไปแล้ว.. ยากนักที่จะกลับมาเป็นเช่นเดิม
21 ธันวาคม 2550 08:55 น. - comment id 803030
ไม่ค่อยร้าวราน แต่รุ่งริ่งชอบกลตอนนี้ อิอิ
21 ธันวาคม 2550 09:22 น. - comment id 803041
โอ้ววววว เยี่ยมยุทธ ลองซักบทได้มั้ยน้าแต่งมะเปง ฉันก็พียงแมวตัวหนึ่ง.......ไม่เคยลึกซึ้ง พร่ำเพ้อความรักวุ่นวาย พบเจอผู้คนมากมาย.......ล้วนแทบวางวาย ใจกายชอกช้ำรักลวง ไม่รักไม่ช้ำหนักหน่วง.......ปลอยภัยทั้งปวง มีง่วงมีเหงาทำใจ แมวแต้มมั่วอิอิ เหมียววว
21 ธันวาคม 2550 10:08 น. - comment id 803068
แวะมาชื่นชมผลงานนะครับ และร่วมให้กำลังใจแก่ทุกๆท่านที่ผิดหวังในทุกๆเรื่อง ขอให้มีกำลังใจและฟันฝ่าอุปสรรคของชีวิตได้เป็นอย่างดีนะครับ
21 ธันวาคม 2550 10:13 น. - comment id 803070
ก็คนธรรมดาน่ะเนอะ ก็ย่อมมีทุกข์สุข คลุกเคล้าปะปนกันไปอยู่ที่เราเนาะว่าจะจัดการกะอุปสรรค ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตอย่างไร
21 ธันวาคม 2550 11:35 น. - comment id 803115
สุขหรือทุกข์ อยู่ที่ใจเรากำหนด สิ่งรอบข้างเป็นเพียงองค์ประกอบ
ปล.ถ้าคนแก่ร้าวรานล่ะ จะทำไงคะคุณลุง
21 ธันวาคม 2550 12:11 น. - comment id 803124
มีพบมีพรากจากกัน
หวนคนกลับหัน
หรือทิ้งข้างไปไม่ใยดี
รักแรกร้อนเร่าเร็วรี่
สัญญาด้วยชีพที่มี
กลับต้องมีอันเป็นไป
พอแล้วความรักเหลวไหล
ตั้งปฏิธาณในใจ
ไม่คิดหวนย้อนกลับคืน
21 ธันวาคม 2550 12:45 น. - comment id 803132
แต่งให้ตัวเองมั่งจิ อิอิ
21 ธันวาคม 2550 15:26 น. - comment id 803171
ใจเราเป็นผู้กำหนดระยะเวลาที่จะสุขหรือทุกข์ค่ะ....
21 ธันวาคม 2550 20:02 น. - comment id 803270
ไม่ถึงกะร้าวรานแค่ร่อแร่
22 ธันวาคม 2550 09:19 น. - comment id 803349
แวะมาขอบคุณค่ะ ที่ทำให้เกิดจินตนาการดีๆ
22 ธันวาคม 2550 19:34 น. - comment id 803484
ความรักก่อเกิดทุกสิ่ง เหงาเศร้าประวิง แต่หญิงและชายต้องการ แม้บางคนเศร้าร้าวราน ใจกับห้าวหาญ ยืนกรานขอรักทักทาย
22 ธันวาคม 2550 22:01 น. - comment id 803528
คุณ ข้าวหอม ใช่ครับ ชีวิตเป็นของเรา คุณ อาราเล่ อย่าคิดมากครับ เราก็เป็นแค่ผู้อยากเดินบนเส้นทางกวี เราเท่าเทียมกันครับ คุณ ครูพิม ดุจแก้วที่มันร้าวน่ะครับ อาจซ่อได้ แต่คงไม่สะอาดใสดังเดิม ป้ากุ้ง ขอให้ป้าผ่านมันไปด้วยดีน่ะครับ ว่างๆเข้ามาคุยกันบ้างนะป้า คิดถึง คุณ แมวแต้ม พอได้ๆน่า เขียนเพื่อความบันเทิงครับ คุณ เบรพ ก็หวังจะให้เป็นกำลังใจกับใครลายๆคนและครับ คุณ ปราณรวี ถุ ถุ ถูกต้องน่ะคร๊าบบบ คุณ เฌอมาลย์ ถ้าคนแก่ร้าวรานน่ะหรือครับ ถามตัวเองสิ แล้วมาบอกผมด้วยน่ะ อย่าลืม อิอิอิอิ คุณ ทองหยิก ขอบคุณมากครับ อยากให้ทุกคนคิดได้อย่างนี้ คุณ กชมนวรรณ ว่าจะลองเขียน รักไม่มีวันหมดอายุ อิอิอิอิ คุณ ลิลลี่ขาว ทุกอย่างเป็นได้ครับ ถ้าเราเลือกและพร้อมที่จะเป็น คุณ ผู้หญิงมือสอง สู้ต่อไปครับ อิอิอิ คุณ ยาแก้ปวด ยินดีที่ได้แบ่งปันครับ คุณ ผู้หญิงไร้เงา ถูกต้องแล้วครับ วรรคสุดท้ายไม่จำเป็นต้องงรับสัมผัสก็ได้ครับ ขอบุณครับที่มาเยี่ยมกัน หวังว่าคงสบายดีน่ะครับ
24 ธันวาคม 2550 14:32 น. - comment id 803847
41%% เคยร้าวรานเพราะความรัก ยากนักจะลืมได้.. เคยร้าวรานเพราะความไกล จึงทำให้ใจดายเดียว.. ความรักทำให้เรามีทั้งสุขและทุกข์ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกที่จะรับอะไร ขอให้พี่เรไร มีความสุขมากกว่าความทุกข์นะคะ เพราะคนเราจะสุขอย่างเดียวคงเป็นไปไม่ได้จริงไหมคะ
%
31 ธันวาคม 2550 14:03 น. - comment id 806142
สวสัดีปีใหม่ค่ะ มีความสุขสมหวังในสิ่งที่หวังไว้ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
