หน้าส่วนตัว
ภูพานตระหง่านง้ำ เมฆา
เป็นอาหารเป็นธารา นาข้าว
เป็นหม้อหยูกหม้อยา ยามป่วย
เป็นตำนานคนห้าว นักสู้ ราวไพร
.........
หมอกขาวเคล้ายอดภู..ลมพัดอู้หอบไอหนาว
ภูพานบอกเรื่องราว..ความปวดเร้าที่ผ่านมา
คนจรพลัดถิ่นฐาน...ต่างซมซานเข้ามาหา
ชนเผ่าหนีข้ามท่า...เหล่าคนกล้าหนีคนโกง
ข่าเลิง โส้ ภูไท ...เดินทางไกลข้ามฝั่งโขง
สามเผ่าเล่าเชื่อมโยง...ในโต่งเต้าแถนเดียวกัน
ไฟไหม้น้ำเต้าแถน...โส้ออกแล่นฝ่าดงควัน
ผิวคล้ำเนื้อแน่นหนัน...เผ่าพันธุ์นี้พี่คนโต
ข่าเลิงออกตามหลัง...เพราะได้บังหลังพี่โส้
ผิวพรรณดีกว่าโข ...ให้พี่โส้เรียกน้องกลาง
ข่าเลิงโส้ช่วยดับไฟ...น้องภูไทสวยบอบบาง
สามพี่น้องแยกสามทาง...ไปแผ้วถางยึดภูพาน
ข่าเลิงฝั่งสกลฯ...โส้ดั้นด้นมุกดาหาร
กาฬสินธุ์อีกฟากด้าน ..ภูไทนั้นยึดไปครอง
เมื่อคราบ้านเมืองทุกข์ ...ญี่ปุ่นรุกไทยทั้งผอง
เสรีไทยก็จับจอง...รวมพี่น้องต้านไพรี
ภูพานยังอบอุ่น ...แต่ญี่ปุ่นแตกทัพหนี
โส้กะเลิงภูไทนี้...น้ำใจมีช่วยเจือจาน
เมื่อคราสองห้าหนึ่งหก ...ภูพานปกผู้กล้าหาญ
หนุ่มสาวขึ้นภูพาน...สร้างเป็นฐานต่อต้านภัย
ภูไทกะเลิงโส้ ...เข้าร่วมโต้มิหวั่นไหว
พิทักษ์ด้วยหัวใจ...อุดมการณ์ของคนภู
นโยบายที่ไม่แกร่ง ...หนุ่มสาวแกว่งไหวเอนลู่
ไม่นานก็จากภู...เลิกต่อสู้เข้าสู่เมือง
ภูพานยังยืนยง...ชนเผ่าคงยังเล่าเรื่อง
คนภูพานกะคนเมือง...ต้องพึ่งพาเป็นนิรันดร์
ภูพานในวันนี้....เขียวขจีเช่นวันนั้น
โส้กะลิงภูไทนั่น...ที่ยืนมั่นคู่ภูพาน
ฝากฝัน
บ้านกะเลิง..แห่งภูพาน
4 พฤศจิกายน 5
ฝากฝัน 17 พ.ย. 2550 23:10 น. - ID 109715 
1111
1
0
18 พฤศจิกายน 2550 03:44 น. - comment id 790240
เป็นตำนานการต่อสู้ ที่พึงรู้อุทาหรณ์ ป่าชุมชนพึ่งพาก่อน จะรุ่มร้อนก็สุขเย็น ฝากฝันนำมาเล่า จึงได้เข้าใจประเด็น ชีวิตไม่ลำเค็ญ สามีคคีมีน้ำใจ
20 พฤศจิกายน 2550 08:20 น. - comment id 790957
มาอ่านตำนานนักสู้ค่ะ จะได้ฮึกเหิมมั่งเช้านี้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
