จะสุขทุกข์อย่างไรให้ต่อสู้ ยืนหยัดอยู่ด้วยตนบนวิถี แม้จะยากอย่างไรในชีวี ก็ให้มีตนนี้ที่พึ่งพิง การหวังพึ่งซึ่งคนที่ทนทุกข์ มิพบสุขต้องสู้อยู่ทุกสิ่ง ต่างคนก็ต่อสู้อยู่เป็นจริง จะเดินวิ่งนั่งนอนสั่งสอนใจ หากมีแรงแกร่งพอมิท้อมาก เห็นรอบข้างลำบากพอช่วยได้ ควรขวนขวายช่วยกันสร้างสรรค์ไป อาจจะได้พึ่งพาอนาคต มิมิอาจพึ่งพาก็อย่าท้อ อย่าตัดพ้อเลยนะอย่ากำหนด แต่ละคนยังทุกข์ไร้สุขทด บริบทความจริงทุกสิ่งอัน สรรพสิ่งเปลี่ยนผันคืนวันล่วง ชีพทั้งปวงดิ้นรนทนแข่งขัน แข่งคนอื่นไหนเล่าเข้าประชัน ฤๅจะสู้ฟาดฟันแข่งขันตน .......................... บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 12 พ.ย. 2550 04:28 น. - ID 109508 
1403
2
0
12 พฤศจิกายน 2550 07:33 น. - comment id 787093
เหนื่อยแค่ไหน ท้อก็ไหน ก็จะไปต่อค่ะ ^_^ สบายดีบ่จ้า
12 พฤศจิกายน 2550 10:04 น. - comment id 787152
..แวะมาหากำลังใจบ้านนี้จ้า
12 พฤศจิกายน 2550 17:06 น. - comment id 787332
มารับกำลังใจค่า
12 พฤศจิกายน 2550 19:08 น. - comment id 787394
คงต้องยึดสุภาษิต ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ไว้ก่อนเป็นอันดับแรกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
