เมื่อยามรัตติกาลนั้นผ่านคล้อย ลำดับสร้อยแสงแรกก็แทรกสู่ ผืนพนาฟ้าดินทั้งสินธู ให้รับรู้รสหวานซ่านทรวงแล้ว น้ำค้างหมอกหยอกเอินกับเนินหญ้า ไอแดดทาริ้วทองทุกถิ่นแถว รายระลอกลมเหลื่อมกระเพื่อมแวว ปลาบประกายเกล็ดแก้วกำจรไกล รังสีทอง เจ้าเรืองรองระยิบระย้าไหว ปลุกโลกตื่นพร้อมหวังทุกครั้งไป เคยเหน็ดเหนื่อยหรือไม่ช่วยไขที น้ำค้างเอย เจ้านั้นเคยท้อใจบ้างไหมนี่ ชื่นเชยช่วงเสน่หาแห่งมาลี เพียงรวีขยับก็ลับเลือน เจ้านกน้อย ประชันถ้อยทำนองทั่วท้องเถื่อน เตรียมกระพือปีกร่อนจากรังเรือน จะคลาเคลื่อนออกไปทำไมกัน แล้วใครเล่า ยังมัวเฝ้าแต่เพ้อละเมอฝัน อิงอารมณ์แช่มชื่นกับคืนจันทร์ ตื่นอีกทีนี่มันสิ้นวันแล้ว
หอมดอกลำดวน 3 พ.ย. 2550 22:17 น. - ID 109180 
3101
4
0
3 พฤศจิกายน 2550 22:22 น. - comment id 782176
ขอโทษคุณผู้อ่านทุกท่านที่แต่งได้ไม่ดี
4 พฤศจิกายน 2550 02:54 น. - comment id 782197
4 พฤศจิกายน 2550 02:55 น. - comment id 782198
4 พฤศจิกายน 2550 06:10 น. - comment id 782205
แวะมาอ่านตอนเช้าๆค่ะ....
4 พฤศจิกายน 2550 06:35 น. - comment id 782211
sorry, กดผิด
4 พฤศจิกายน 2550 08:09 น. - comment id 782233
ดีกว่าที่ รัน แต่งมากมายค่ะ อิอิ
4 พฤศจิกายน 2550 10:25 น. - comment id 782249
แวะชมน้ำค้างยามเช้า.. มีความสุขมากมาย
4 พฤศจิกายน 2550 13:10 น. - comment id 782352
คิดถึงบรรยากาศที่ภูกระดึงเลยนะคะ
4 พฤศจิกายน 2550 13:48 น. - comment id 782382
ยามเช้า..หนาว.กับสายลมม่านหมอก
4 พฤศจิกายน 2550 21:00 น. - comment id 782540
แต่งดีแล้วครับ นึกถึงบรรยากาศบนภู
5 พฤศจิกายน 2550 06:30 น. - comment id 782728
งามทั้งภาพและบทกวี..ไพเราะมากด้วยดิคะ..
5 พฤศจิกายน 2550 10:29 น. - comment id 782787
น้องขอน้อมขอบคุณทุกๆความเห็นเป็นอย่างยิ่ง เป็นสิ่งขับดันให้เพิ่มพูนประสิทธิภาพต่อไป
5 พฤศจิกายน 2550 18:09 น. - comment id 783170
silver snitch ไม่เห็นส่งข่าวคราวมาบ้างเลย เป็นไงมั่งล่ะ กุหลาบขาว รู้สึกว่า น้องจะตื่นซะตะวันโด่งเชียว ทั้งวันนี้และวันก่อน แหะๆ แต่งได้แต่ปฏิบัติไม่ได้ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจเสมอๆ กชมนวรรณ ใครน้อ ชื่อเพราะด้วย สงสัยจะชอบดอกบัว เห็นชื่อ รัน แล้วนึกถึงตอนจบ โคนัน เฮ้อ เศร้า คอนพูทน สางรุ่งจำหลักเอื้อ อาทร แววดั่งว่าทินกร เกลื่อนด้าว เหนี่ยวรั้งจิตใฝ่หา หวนใฝ่ รสซึ่งหวานอะคร้าว กว่าเนื้อนวลกาล เพียงพลิ้ว น้องอยากไปภูกระดึงบ้างจังเลย แต่ว่าภารกิจรัดตัว มัวแต่อ่านหนังสือสอบ แหะๆ ไปไม่ได้ซะที
5 พฤศจิกายน 2550 18:17 น. - comment id 783178
ขอบคุณทุกๆ ความเห็น กระทั่ง ไหมไทย หนาวสุดหนาวเกินทานพิษม่านหมอก คอยตรึงตอกอกพรั่นประหวั่นไหว เสียงแห่งธรรมชาตินั้นบาดใจ หาฉะนี้ที่ไหนเหมือนไม่มี 55 ครูใหญ่ หยอดน้ำคำวันละนิดจิตแจ่มใส คุณครูใหญ่ลองดู(จะรู้สึก) ว่าอักษรนั้นสมอารมณ์นึก อาจจารึกอยู่ในหัวใจคน เรน ที่นี่ไม่มีภาพอย่างนี้เท่าไหร่ มีแต่เสียงคนยังไม่ตื่น
25 ธันวาคม 2550 21:00 น. - comment id 804340
แจ่ม จ้า กลอน ดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
