อย่า........อ่อนแอแพ้ขวัญที่หวั่นไหว ถอด......แรงใจแพ้พ่ายคิดหน่ายหนี ใจ.........ไหวหวาดขลาดระแวงแข่งเลวดี นะ.........จุดนี้อย่าถอดใจใส่ร้างรา เธอ........ยังมีฉันอยู่เคียงคู่ขวัญ อย่า........ไหวหวั่นสายใจใยเสน่หา ถอด.......ความกลัวตัวถ่วงหน่วงชักช้า ใจ.........แกร่งกล้าเรี่ยวแรงแต่งพลัง ไม่.........ทอดทิ้งเธอไปอย่าไหวหวั่น เคย.......ไหมนั่นฉันแรมร้างขว้างความหวัง หมด.......หนทางย่างก้าวหนาวอินัง สิ้น.........หยุดยั้งพลังใจไม่เคยมี แรง.......รักก่อเกี่ยวก้อยใจใส่ความฝัน ใจ.........เดียวนั้นมั่นมิคลายหรือหน่ายหนี ให้.........เธอเชื่อในแรงรักที่ภักดี เธอ........คนนี้หนึ่งกลางใจไม่เปลี่ยนแปลง.
26 ตุลาคม 2550 07:33 น. - comment id 777592
สวัสดียามเช้า เยี่ยมเลยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
26 ตุลาคม 2550 07:42 น. - comment id 777596
ขอบคุณค่ะคุณsonax0651
26 ตุลาคม 2550 07:51 น. - comment id 777600
แรงใจยังมีแต่แรงกายเริ่มถดถอยเพระอายุมากขึ้นค่ะ อิอิ
26 ตุลาคม 2550 08:04 น. - comment id 777612
ทำไมเป็นงั้นไปคะคุณเพียงพลิ้ว
26 ตุลาคม 2550 15:29 น. - comment id 777916
ดีค่ะ แวะมาทักทาย กลอนแต่งเยี่ยมมากเลย
26 ตุลาคม 2550 16:31 น. - comment id 777955
เยี่อม ไม่ถอดใจ ทั้งแรงกายแรงใจ ไม่สิ้นแรง
26 ตุลาคม 2550 16:37 น. - comment id 777956
ขอบคุณค่ะคุณBlack MooNหนูนางฟ้ายิ้มจนแก้มแทบปรินะคะ
26 ตุลาคม 2550 16:39 น. - comment id 777958
จริงๆนะคะพี่นกยูงถ้าเราไม่สิ้นแรงกายและแรงใจ