ผิวไผ่ตัดใส่กระบอกออกจากบ้าน ฝังรกรากหลักฐานนานไฉน รอเติบโตรู้ต้นธารการเป็นไป จักจดจำจิตใจไว้สืบครอง ต้นไม้ใหญ่ริมนาปู่ย่าปลูก ไว้เพื่อลูกเพื่อหลานงานทั้งผอง รากแก้วคือรากแกร่งแห่งทุ่งทอง ลำต้นต้านลมต้อง ของท้องนา กิ่งก้านเกิดสาขากิ่งอายุ มุ่งมั่นมุดอกผลดลคุณค่า ใบผลัดใบบอกบทผ่านกาลเวลา ตุ่มแตกตาแตกหน่อแตกต่อเติม ฝังรกรากมาแต่แรกมิแผกผัน ผองเผ่าพันธุ์สมบูรณ์แพร่พูนเพิ่ม รากแก้วมิเกยดินถกถิ่นเดิม แตกรากเสริมสืบตำนานเถิดบ้านเรา หมอตำแย แม่ตำยา มาเรือนฟาก ฝังรกรากต้นไม้ใหญ่ไว้พงศ์เผ่า นานไฉนได้จดจำภูมิลำเนา ฝากใฝ่เฝ้ารกราก ฝากแผ่นดิน หมายเหตุ : ประพันธ์ พ.ศ.2542 พิมพ์สโมสรสมานมิตร สกุลไทยรายสัปดาห์ เดือนกันยายน 2549
ภู ภัทรชนน 24 ต.ค. 2550 09:05 น. - ID 108800 
2789
3
0
24 ตุลาคม 2550 09:28 น. - comment id 776287
l สวัสดีค่ะ เพราะมากค่ะ
24 ตุลาคม 2550 12:03 น. - comment id 776328
สวัสดียามเที่ยง คุณ นกยูง ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาชม
24 ตุลาคม 2550 21:09 น. - comment id 776600
ยอดเยี่ยมครับ คุณภู คนเราไม่ควรลืมรากเหง้าและลืมคุณแผ่นดินถิ่นเกิดน่ะครับ
25 ตุลาคม 2550 08:33 น. - comment id 776846
อรุณสวัสดิ์ คุณ กุ้งก้ามกราม แม้ว่ากระผมจะมาอยู่บางกอกตั้งแต่วัยเด็ก พ.ศ. 2525 แต่กระผมก็ไม่เคยลืมกำพืด ของตัวเอง เพราะผมถือว่ารากเหง้า คือบ่อเกิดของกิ่งก้านสาขา เพราะฉะนั้น มโนสำนึกและจิตวิญญาณแห่งมาตุภูมิ ยังกังวานอยู่ในหัวใจกระผมตลอดเวลา
25 ตุลาคม 2550 11:49 น. - comment id 776972
เกิดที่นี่ โตที่นี่ และคงจะตายที่นี่เช่นกันค่ะ
25 ตุลาคม 2550 12:40 น. - comment id 777007
ชอบบทกลอนมาก ๆ เลยค่ะ (อีกแล้ว) สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ อย่างนี้ต่อไปนะคะ.. อยู่เป็นกำลังใจค่ะ...
26 ตุลาคม 2550 12:03 น. - comment id 777795
สวัสดียามเที่ยงวัน คุณ เฌอมาลย์ คุณ หมอนอิง กระผมขอขอบคุณที่เข้ามาชมผลงาน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
