หน้าส่วนตัว
เขียนกลอนรักอกหักรักสลาย
มีความหมายว่าทุกข์ระทมหมอง
ใจจึงเศร้าไร้คนเคียงประคอง
แม้พี่น้องก็เมินหมางร้างลาไกล
เขียนกลอนปรัชญามาสอนจิต
ว่าชีวิตธรรมดามาแต่ไหน
มาคนเดียวไยจองเพื่อนสองไป
ไม่มีใครคู่กันนิรันดร
ต่างคนต่างความคิดลิขิตฝัน
คืนและวันแปรเปลี่ยนเวียนมาสอน
รู้จักอดทนได้ในบางตอน
เหลือเพียงหมอนข้างกายได้ก่ายเกย
กลอนปลอบใจให้หายคลายวิตก
อย่าคิดวกทางเก่าเฝ้าเฉลย
ชีวิตคนทุกข์โศกย่อมคุ้นเคย
ใครจะเย้ยไยไพไม่ต้องกลัว
แม้กายนี้จักแตกแยกไปจาก
มิอาจพรากใ จเราเจ้าทูนหัว
พี่อยู่นี้แล้วน้องอย่าหมองมัว
ขอเพียงตัวเจ้านั้นไม่ผันแปร
เก็จถะหวา 19 ต.ค. 2550 07:41 น. - ID 108622 
2708
14
0
19 ตุลาคม 2550 07:47 น. - comment id 773512
เปรียบทะเลทุกเวลายังมีคลื่น กระทบฝั่งครืนครืนอยู่เสมอ ชีวิตคนอุปสรรคมากพบเจอ ใช่เพียงเธอที่ทุกข์ใจในโลกา แม้วันนี้ยังจมระทมทุกข์ ไม่มีคนปลอบปลุกให้หรรษา ลุกขึ้นสู้ยอมรับธรรมดา เมื่อเวลาผ่านไปคงได้ดี เหม่อมองฟ้าวันนี้ยังมืดมิด แม้ชีวิตก็มืดมนต้องทนฝืน น้ำตาเอ่อท่วมใจในค่ำคืน ต้องพลิกฟื้นความหวังพลังใจ
19 ตุลาคม 2550 09:02 น. - comment id 773560
เฉาพความรักครับคุณ กวีเคยปลอบกวีไว้น่าฟัง "อยากให้เงยหน้าพริ้มยิ้มอย่างเก่า อย่าซึมเซาเพียงหายเสน่หา อย่าร้องไห้ตาจะช็เปลืองน้ำตา อย่าเหว่ว้าวุ่นวายให้อายคน"
19 ตุลาคม 2550 09:12 น. - comment id 773564
แวะเอาถ้อยความ บทกวี "อาย" มาวางไว้เต็มๆไม่แน่ใจว่าจะถูกต้องรึไม่ อารมณ์รัก นำอารมณืสุข และอารมณ์เศร้ามาเสมอ และบางครา ก็นำมิตรภาพมาอย่างน่าอัศจรรย์ เหมือนกวีพยามปลอบกวี ในบท "อาย" เธอหนาวเหน็บ เจ็บใจจากใครหรือ? ดวงตาซื่อเศร้าหม่นในใจหาย บางครั้งกลับกร้านกล้าอย่างท้าทาย บางครั้งฉายแววพ้อต่อฟ้าดิน อยากจะช่วยปลอบโยนอย่างโอนอ่อน เอื้อนอาทรวอนว่าอย่าถวิล วานอย่าหวนใยดีธุลีดิน ค่าเขาสิ้นเยี่ยงหงส์หลงฝูงกา อยากให้เงยหน้าพริ้มยิ้มอย่างเก่า อย่าซึมเศร้าเพียงหายเสน่หา อย่าร้องไห้ตาจะช้ำเปลืองน้ำตา อย่าเหว่ว้าวุ่นวายให้อายคน แต่ได้แต่แลตามด้วยความห่วง วัวผูกบ่วงพันหลักมักสับสน เอาน้ำน้อยลูบไล้คนไฟลน เกรงไฟวนเวียนย้อนร้อนลวกตัว คงว้าเหว่เห่หาคนมาปลอบ คนคงลอบเย้ยหยันขันยิ้มหัว สายตาคนอื่นใดฉันไม่กลัว แต่เพียงชั่วตาเธอหยันฉันคงตาย มองสบตาอ้างว้างอย่างสงสาร คงอีกนานตาหม่นเหม่อเธอจะหาย ตาสบตาสนิทนักเหมือนทักทาย ฉันชักอายเพราะตาเราเศร้าพอกัน
19 ตุลาคม 2550 09:38 น. - comment id 773578
เยี่ยมค่ะ เป็นสัจธรรมสอนใจดีค่ะ
19 ตุลาคม 2550 09:48 น. - comment id 773586
มาอ่านสอนใจหญิงรพีด้วยจ้า
19 ตุลาคม 2550 10:08 น. - comment id 773605
แทนคุณ.................... ฝากคำกลอนอ่อนหวานมาวันนี้ คิดว่ามี่เศร้าใจที่ใหญ่หลวง ขอบคุณแทนคุณพ่อพุ่มพวง ที่เป็นห่วงกวีสาวคนร้าวราน อันคำกลอนวอนเว้ากระเซ้าเล่น แต่ใจแท้หาเป็นอย่างนั้นไม่ ขอบคุณมาอีกครั้งที่ห่วงใย ยังมีใจรื่นรมย์ใช่ตรมตรอม กลอนเศร้า คนไม่เศร้าหรอกคะ อิอิ
19 ตุลาคม 2550 10:44 น. - comment id 773615
เขียนกลอนตรงสภาพจริงของชีวิตเนาะ ช่วงอกหักก้อกลอนเศร้า ช่วงมีรักก้อหวานแหว๋ว ช่วงมีเทศกาลก้อไปตามนั้น แวะมาแอ่วกินข้าวแล้วกา
19 ตุลาคม 2550 11:26 น. - comment id 773641
มาอ่านกลอนสอนคน.. จิตวกวนตามกระแส ยามใดใจผนแปร อ่อนแออายผู้คน..
19 ตุลาคม 2550 11:35 น. - comment id 773646
ป มาแอบอ่านด้วยคนนะคะพี่ดอกไม้
19 ตุลาคม 2550 12:07 น. - comment id 773668
ไหมไทย.................... แต่งกลอนตามอารมณ์ กาลเวลา และสถานะ จ้ะ
19 ตุลาคม 2550 12:16 น. - comment id 773675
ครูพิม............... พี่เขียนกลอนเตือนตนเอง มิได้สอนคนอื่นค่ะ
19 ตุลาคม 2550 12:18 น. - comment id 773676
น้อง ปอ มาอ่านเลยค่ะ ไม่ต้องแอบ
19 ตุลาคม 2550 13:09 น. - comment id 773720
กลอนนี้สอนแพรวได้อีกคนค่ะ
19 ตุลาคม 2550 13:48 น. - comment id 773744
สวัสดีค่ะคุณเก็จถะหวาอันตัวตนคนเราช่างกลับกลอก เที่ยววิ่งรอกตามจิตที่สับสน เดี๋ยวรัก เศร้า เหงา เหนื่อย เมื่อยใจคน วิ่งวกวน คนวน สมชื่อไป อยากจะสอน ใจเรา เป่าดวงจิต เพิ่มแสงนิด ให้ผ่อง หมองขับไส เพิ่มสติ ปัญญา สู่ดวงใจ เพิ่มแสงไว้ ให้พลัง สู่แสงปลาย
ตนสอนตน เท่านั้น จึงจักได้ คนอื่นไซร้ สอนไป ยังลิบหาย คนอื่นช่วย ชี้แนะ กำหนดกาย ตนตื่นหาย ด้วยใจ ตนสอนตน
19 ตุลาคม 2550 15:48 น. - comment id 773782
มารับกลอนสอนใจจ้า......
19 ตุลาคม 2550 15:23 น. - comment id 773819
อ่านแล้วแม่ มันสอนใจอะไรได้หลายอย่างนะ
19 ตุลาคม 2550 15:41 น. - comment id 773840
เป็นคติที่เตือนใจดีจังครับ
19 ตุลาคม 2550 16:40 น. - comment id 773886
你好。认识你很高兴。 กลอนโดนใจดีค่ะ
19 ตุลาคม 2550 18:29 น. - comment id 773966
เพียงแพรว.................... จ้า ดีใจที่กลอนช่วยให้ข้อคิด กะน้องอีกคน จริงพี่แต่งให้ตัวเองนะจิตรำพัน.......เจ้าขา ใจคนไม่เที่ยงหรอกจ้ะ ตนเตือนตนของตนจะพ้นภัย
เบรฟฮาร์ท................ อย่างน้อยก็เตือนตนแหละจ้า
whitelily..................... รับไปเลยจ้า อิอิ.... ยินดีให้ตลอดกาล
19 ตุลาคม 2550 19:49 น. - comment id 774002
ความหมายดีค่ะ..ชอบจัง.. มาอยู่เป็นกำลังใจค่ะ.. สบายดีนะคะ...
19 ตุลาคม 2550 21:49 น. - comment id 774056
สอนน้องคนนี้ด้วยค่ะ หัวขี้เถ้าไม่ค่อยจะจำง่ะ..อิอิ
19 ตุลาคม 2550 22:09 น. - comment id 774083
หมองอิง.............. ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบกลอนนี้
19 ตุลาคม 2550 22:22 น. - comment id 774096
สวัสดีค่าป้าดอกไม้...
ดีค่ะเขียนกลอนเตือนตัวเอง เวลากลับ
ไปอ่านก็ทำให้เราได้คิดอะไรได้ตั้งเยอะ
23 กุมภาพันธ์ 2554 14:46 น. - comment id 1185750
ดีดีค้าาาาาาา จาก น้องแหนม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
