เมื่อหลงใจไฟหวานเบิกบานนัก ด้วยริรักครั้งใหม่ในใจเหงา ในยามนั้นพลันชื่นเพียงสองเรา ได้วอนเว้าพร่ำว่าอย่าร้างไกล มาวันนี้ชีวีแสนหดหู่ คนเคยคู่เขาตัดรักและผลักไส เจ็บปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บเท่าใด ไม่มีเหลือเยื่อใยใฝ่อาทร ถึงเวลาดอกรักหยุดบานเบ่ง ขอฝากเพลงนี้มาอำลาก่อน ยอมสละเดินหน้าแม้อาวรณ์ ใจร้าวรอนร้าวรานปานสิ้นลม ในที่สุดซึ้งใจในความรัก ต้องทุกข์หนักฝึกฝืนใจสุดข่ม ไม่รักชังว่างสบายในอารมณ์ คว้าชัยชมรักจบพบเสรี จึงเริงร่าท้าทายในลมหนาว รอยแผลร้าวค่อยหายใจสดสี รักหม่นหม่นจางหายไปเสียที ต่อแต่นี้ขอทำใจให้มั่นคง ขอมุ่งมั่นทำดีเพื่อพี่น้อง ไม่เกี่ยวข้องรักใคร่ไม่ลุ่มหลง ใครรักใครขอให้ใจซื่อตรง สมประสงค์ในรักประจักษ์จริง
18 ตุลาคม 2550 09:35 น. - comment id 773019
ตัดอะไรนอกใจพอตัดได้ แต่ตัดไฟบ่วงรักเสน่หา มันตัดยากแสนยากหนักอุรา กลืนน้ำตาระทมตรมทุกคืน แวะมาทักทายคะ..รักไม่มีวันหมดตราบใด ที่ยังมีหัวใจเต้นอยู่....จริงมะคะคุณครู
18 ตุลาคม 2550 10:02 น. - comment id 773030
ถ้าหลงรัก หนักหนา จะมาเศร้า เพราะมิเข้า ใจจริง ทุกสิ่งสรรค์ ต้องสังเกตุ เหตผล ในคนกัน ทุกคืนวัน หากตาบอด คงกอดเงา สวัสดีครับคุณป้า ขอแจมกลอนไว้เป็นข้อคิด ของหนุ่มๆสาวซักนิดนะครับ
18 ตุลาคม 2550 11:26 น. - comment id 773056
สวัสดีค่ะแม่ แวะมาเยี่ยมจ้า
18 ตุลาคม 2550 12:49 น. - comment id 773084
ตัดใจใช่ตัดรัก ต้องขืนหักเมื่อไม่สม รักไปก็ตรอมตรม ให้เขาข่มยิ่งช้ำใจ เขารักแค่ลองเล่น ทำเหมือนเช่นไร้หัวใจ ไม่เห็นความอ่อนไหว จึงตัดใจไม่ง้องอน
18 ตุลาคม 2550 12:57 น. - comment id 773096
เห็นจริงทุกสิ่งแล้ว รักเพริศแพร้วอภิรมย์ หวังเพียงเชยชื่นชม แล้วพูดข่มให้ช้ำทรวง ชอบรักก็เชิญรัก แสนดีมากสุดแสนหวง รักมากก็มากห่วง เลยตัดบ่วงขออำลา
18 ตุลาคม 2550 13:02 น. - comment id 773101
ลืมไป คห. 4 ตอบน้องพิมญดา คห.5 ตอบคุณ เบรฟ ต่อไป................. ล้นใจ ตัดใจก็ดี ไม่ต้องกังวล ตัดกิ๊กหนึ่งคน คงไม่ถึงตาย 555555555 เป็นอุทาหรณ์ เหอะๆๆๆ
18 ตุลาคม 2550 13:02 น. - comment id 773102
ตัดใจยากที่สุดคะ..ถ้าทำได้ก็เยี่ยมเลยค่ะ บางทีจันทร์ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้างค่ะ
18 ตุลาคม 2550 13:52 น. - comment id 773140
ถ้าตัดใจเราไม่ได้ ก็ตัดใจเขาเลยค่ะ อ้าว...เดี๋ยวเป็นเรื่องนะนี่ ป
18 ตุลาคม 2550 14:00 น. - comment id 773155
ยากค่ะ ... เอมยังทำได้ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์เลยค่ะ ทั้งที่ผ่านมาต้างนานแหล่ะ แต่ก็จาพยายามต่อไป สู้ สู้ นู๋เอมสู้ สู้ อิ อิ
18 ตุลาคม 2550 15:53 น. - comment id 773237
..ตัดใจเพื่อให้ใจได้อยู่ต่อ จะรักกันให้นานๆไม่ต้องมานั่งตัดใจอยู่นะคะ แวะมาเยี่ยมคะ
18 ตุลาคม 2550 16:19 น. - comment id 773254
มณีจันทร์............... เราไม่ได้ตัดมั่วๆนะจ้ะ คือตัดแบบมีเหตุผลนะถ้าเขาไม่รัก จะไปบังคับก็คงยากต้องตัดใจ
18 ตุลาคม 2550 16:26 น. - comment id 773265
ปราณรวิ ................. อิอิ ใจเขาเหรอ ตัดห้วใจของเขาใช่ไหม เหอๆๆๆเข้าท่าดีเหมือนกัน ทะเลใจ.............. ตัดไม่ขาดก็เหลือใยไว้บางน้อ อนุโลมให้ ไม่ต้อง 100 % รักมากเจ็บมากรักน้อย เจ็บน้อยนิ ผู้หญิงมือสอง อันนี้ถูกใจ เพราะรักตัวเอง ใจเราไม่เก่ง ช้ำมามากพอ ใครไม่เห็นค่า ก็ไม่ตัดพ้อ ดังนั้นจึงขอ ตัดใจเราเอง
18 ตุลาคม 2550 17:21 น. - comment id 773301
ในที่สุด ก็ซึ้ง ถึงความรัก เพิ่งประจักษ์ รักเล่ห์ เสน่หา อยากหนีหน้า จากไป ให้ ไกลตา ไม่ต้องมา ห่วงหา และอาวรณ์ ต้องตัดใจ ลืมเขา นั้นให้ได้ ให้หัวใจ มั่นคง ดั่งสิงขร แม้ดวงใจ ของฉัน จะขาดรอน ไม่ขอวอน ให้เขา นั้นคืนมา.
18 ตุลาคม 2550 18:05 น. - comment id 773323
ใบไผ่ทะเลแก้ว................. รักเขาก็แค่ลม ชิดชมแล้วผ่านไป ไม่มีแม้หัวใจ จะถามไถ่เยื่อใยกัน ชอบชมชิดคนใหม่ วนเวียนไปทุกคืนวัน ร้างไกลไม่กลับหัน แต่เยาะหยันให้ช้ำใจ
18 ตุลาคม 2550 21:05 น. - comment id 773381
ตัดใจ ข่มใจ ถ้าทำได้ก็ทุกข์น้อยลงและทุกขืไม่นานค่ะ
18 ตุลาคม 2550 21:41 น. - comment id 773396
เฮ้อ..ไม่อยากตัดก้อต้องจำใจตัด เพราะไม่สามารถคืนเหมือนเดิมได้ .............
18 ตุลาคม 2550 22:17 น. - comment id 773405
ครูพิม ตัดใจได้ไม่ช้ำหนัก ทนขืนหักตัดใจข่ม ยอมรับอาจระบม ดีกว่าจมขื่นขมใจ หลงไปใคร่ครวญคิด จึงเจอพิษคำขานไข แกล้งรักแกล้งเอาใจ เพียงเพื่อให้เพิ่มค่าตน ว่าข้านี่ก็แน่ หญิงยอมแพ้กันทุกหน บอกรักด้วยเลห์กล ให้สับสนจนเจ็บจำ ตัดรักเสียทีเถิด ไม่ขอเปิดใจถลำ จำไว้คนใจดำ สิ่งที่ทำต้องย้อนคืน
18 ตุลาคม 2550 22:41 น. - comment id 773411
ไหมไทย.......... ก็เข้าใจนะ ช่างมันเถอะนะ เข้มแข็งไว้ สู้ๆๆๆๆ
19 ตุลาคม 2550 07:06 น. - comment id 773499
ยินดีกับคุณครูด้วยเจ้าค่ะ ที่คิดได้เช่นนั้น อนุโมธนาสาธู๊ อิอิ
19 ตุลาคม 2550 08:01 น. - comment id 773521
ก็ต้องพยายามตัดใจและทำใจให้ได้นะคะ
19 ตุลาคม 2550 09:35 น. - comment id 773574
แกว่งสะบัดกวัดมีดกรีดใยรัก พันใจมานานนักจนแน่นหนา บัดนี้รักไร้รสสิ้นมนตรา เหลือเพียงซากอดีตพาให้ระทม เมื่อทำใจให้มั่นสะบั้นรัก แรกคงจักเหนื่อยใจในขื่นขม นานก็น้อยรอยร้าวในอารมณ์ เพราะมีดคมสะบั้นใยจนไร้รัก สวัสดีค่ะ เก็จถะหวา