แปลกไหม... ที่เราได้พบกัน ณ ที่นี่ แหล่งรวมซึ่งความรู้สึกดีดี มิตรมากมีไมตรีอักษรา รู้ไหม... ทุกถ้อยถักตราตรึงซึ้งคุณค่า แม้จากไปไกลเพียงย้อนกลับมา ก็ชดเชยเวลาที่หายไป แปลกไหม... แม้เหลือเพียงร่องรอยความอ่อนไหว ก็พร้อมเสมอรออย่างห่วงใย ฝากความในใจให้เธอคนดี รู้ไหม... วันใดท้อใจโปรดฟังคำนี้ ฉันรักเธอเช่นรักบทกวี และไม่มีวันที่จะเปลี่ยนแปลง
โคลอน 17 ต.ค. 2550 15:55 น. - ID 108557 
2985
12
0
17 ตุลาคม 2550 16:24 น. - comment id 772599
รู้สึกดีๆมีให้กันเสมอนะคะ
17 ตุลาคม 2550 16:27 น. - comment id 772607
รู้แล้วค่า รู้แล้ว อิอิ
17 ตุลาคม 2550 17:13 น. - comment id 772673
รับรู้สิ่งดีๆที่มีให้ ที่ทุกคนมีให้แก่กันครับ
17 ตุลาคม 2550 17:53 น. - comment id 772703
รู้อยู่...... ยามได้ที่เธอเหงา ฉันเหมือนสัมผัสได้ถึงเงา ของความเศร้าหมอง รู้อยู่....... ยามไดที่เธอ ยืนเดินนั่งเหมอมอง ฉันยังคอยส่งละอองของกำลังใจ ไปให้เธอ........ ขอบคุณมากที่แวะเวียนไปเยี่ยมเยือน
17 ตุลาคม 2550 18:02 น. - comment id 772709
สวัสดีค่ะ พี่โคลอน ลูกหมีน่ารักจังเลยค่ะ บัวมารับความรู้สึกด้วยค่ะ
17 ตุลาคม 2550 18:51 น. - comment id 772718
...ใครไม่รู้แต่เขารูนะว่ารักคิคิ
แวะมาเยี่ยมก่อนจะเลิกงานเฮอะๆสบายดีนะคะ
17 ตุลาคม 2550 19:08 น. - comment id 772727
มอบสิ่งดีคือกลอนเว้าวอนผ่าน กวีกานท์ขานตอบมอบคำไข นับแต่นี้มีดีแทนจากใจ ฝังฝากให้รักมั่นต่อบ้านกลอน
17 ตุลาคม 2550 20:53 น. - comment id 772791
แทนความรักความเข้าใจ ที่มอบให้ในวันที่ฝันถึง ยามร้งห่างไกลใจคำนึง คิดถึงกันอยู่มิรู้คลาย...
แทนความรู้สึกดีๆๆค่ะ
17 ตุลาคม 2550 22:07 น. - comment id 772813
แทนความรู้สึกของทุกคนขอบคุณคะพี่ฝน
17 ตุลาคม 2550 22:14 น. - comment id 772819
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ สวัสดีจ้ะ คุณเม็ดฝน ^*^
แปลกไหมที่เรามาพบกันในวันนี้
ฉันเองก็รักเธอเช่นรักบทกวี
และไม่มีวันที่จะเปลี่ยนแปลง...
^*^...............^___^...................^*^
ไพเราะมากๆจ้า ชอบทุกบทเลยอ่ะ
จริงๆน่ะ
18 ตุลาคม 2550 07:02 น. - comment id 772913
ไม่แปลกค่ะ เพราะเรารักกัน
18 ตุลาคม 2550 07:03 น. - comment id 772914
จ๊าก รูปบ่มา
18 ตุลาคม 2550 08:15 น. - comment id 772961
เขาเรียกว่าคนกำลังมีความรักครับ
18 ตุลาคม 2550 08:32 น. - comment id 772970
ขอตอบแทนความรู้สึก ที่ผนึกส่งให้ไม่แอบแฝง ด้วยใจจริงมอบมามีค่าแพง การแสดงน้ำใจและไมตรี แปลกดีนะ คุณสละเวลามาถิ่นที่ เพื่อเติมฝันแสนสวยด้วยหวังดี ซึ่งหามียากนักในปัจจุบัน รู้ซึ้ง... แม้เพียงหนึ่งน้ำใจที่ให้ฉัน มีคุณค่าเหลือรับนับอนันต์ ขอขอบคุณด้วยตื้นตันในหัวใจ ขอตอบแทนความรู้สึก และระลึกถึงเสมอไม่เผลอไผล ด้วยเติมรักเติมฝันอันวิไล มอบสู่ใจ นำหนุนคุณ โคลอน สวัสดีค่ะ คุณโคลอน แวะมาตอบแทนความรู้สึกที่ดีๆค่ะ บทกลอนหวานซึ้งจังเลย
18 ตุลาคม 2550 14:00 น. - comment id 773156
ที่นี่มีมิตรภาพที่ดีค่ะ
18 ตุลาคม 2550 14:06 น. - comment id 773164
น่ารักดี
18 ตุลาคม 2550 14:16 น. - comment id 773175
บทกวีสร้างสรรค์จรรโลงโลก ใครเศร้าโศกก็ยิ้มได้เมื่อได้อ่าน แม้จะผ่านเวลาไปเนิ่นนาน ความอ่อนหวานแห่งกวีมิเปลี่ยนแปลง.. แวะมาทักทายยามบ่ายครับ..
18 ตุลาคม 2550 18:33 น. - comment id 773337
ตุลาฯ กำลังจะสิ้นแล้วที่รัก ...๑... ฉันแอบเขียนบทกวี... จากปรารถนามีที่ล้นพ้น... เปิดนัยน์เถิด..โปรดยล เรามิใช่คน แปลกหน้ากัน ...๒... ลองอ่าน ทีละหน้า... ตื่นตระหนก อย่า!.. ด่วนไหวหวั่น แท้แล้วเรา น่ะรักกัน... ยืนยัน รักเธอ หมดหัวใจ... ...๓... ถึงฉันมิได้เป็นกวี... แต่รู้สึกบรรดาดี ที่มีไว้... จารถ้อยร้อยคำลำนำใด... ล้วนถั่งหลั่งในหัวใจพลัน... ...๔... อ่านฉันทีละหน้านะที่รัก... ทำความรู้จัก จากสิ่งนั้น ระหว่างบรรทัด อาจอัศจรรย์... มิใช่ฉันรำพัน อยู่ดายเดียว... ...๕... ฉันเคย อยากเป็นกวี... เสพย์ทุกความมีแม้ปล่าวเปลี่ยว... รักโลก ที่ล่อลวง กลวงเกรี้ยว... หลงรอย ริ้วเรียว ของความทุกข์... ...๖... ถ้าเปิด อ่านไปอีกหน้า... ฉันได้เขียนปรารถนาของความสุข... สมมุติว่า ถ้าแม้น เธอท้อทุกข์... คงปลุก ปลอบเธอ ได้บ้างนะ... ...๗... เคยไหม เธอเขียนบทกวี... แล้วบันดาลฤดี จาก อะไรหละ... ระหว่างแถว ของบรรทัดยังว่างนะ... ตามสบาย ถ้าจะ เขียนกวี... ...๘... อีกหน้าหฺนึ่งเธอเห็นไหม โล่งว่าง.. ว่างไว้ ทำไมนี่ ที่รัก เธอพิศ คิด ดีดี... นี่หละ บทกวี คนโดดดาย... ...๙... ฉันเขียนบทกวีด้วยอะไร วัสดุ ใช่!.. หัวใจไร้ความหมาย... วัตถุดิบหยิบจากฝันอันเพราพราย... หลอมละลายพร้อมกับจินตนาการ... ...๑๐... ฉันรัก แสนรัก บทกวี... ทุกส่วนปรารถนามีที่ขับขาน... จำจาร ผ่านถ้อย ร้อยวิญญาณ... เสนาะ กังสดาล อ่านอารมณ์... ...๑๑... ถึงคนอ่าน บทกวี ที่ฉันรัก... แม้นมิเคย รู้จัก สนิทสนม... แค่เธอ ทายทัก แวะพักชม... น้อมคารวะด้วยอารมณ์นิยมนัก คงไม่มีใครขาดใจตายเพราะลมหนาวกระมัง แทนคุณแทนไท / พระอังคารที่ ๓๑ ตุลาคม ๔๙ ปล.. อ่านแล้วมีความสุขจังครับ เขียนได้ดีครับ
19 ตุลาคม 2550 09:53 น. - comment id 773592
รักลึกซึ้งตรึงใจในอักษร เขียนบทกลอนฝากกันให้วันหวาน เพิ่มไมตรีที่ใจให้ยาวนาน แม้นแปลกกานท์..รู้ไหมไม่แปลกรัก สวัสดีค่ะ โคลอน
19 ตุลาคม 2550 17:23 น. - comment id 773850
ขอบคุณทุกความรู้สึกนะคะ....
20 ตุลาคม 2550 14:31 น. - comment id 774430
แปลกไหม... แม้ตัวไกลใจกลับจับประสาน อ่านบทถ้อยร้อยใจให้ชื่นบาน กวีกานท์สื่อวจีสุนทรีย์ใจ จริงนะ... ยอมสละเวลาเฝ้าฝันใฝ่ สื่อสารอักษราคุณค่าไป เว็บกลอนไทยเสริมส่งพงศ์กวี
22 ตุลาคม 2550 21:53 น. - comment id 775493
หวัดดีอีกครั้ง อารมณ์กลอนเหมือนกำลังตกหลุมรัก ใครเป็นผู้โชคดีคนนั้นหนอ ยังคงความสดใสสไตล์โคลอนอย่างเสมอต้นเสมอปลายครับ ขอให้มีความสุขในการงานและงานกลอนครับ
25 ตุลาคม 2550 15:28 น. - comment id 777145
...ขอโทษนะคะที่ตอบช้า
***วชรการท์***(ขอบคุณที่มาฝากบทกลอนงดงามไว้นะคะ
) ***ฤทธิ์ ศรีดวง***(หวัดีค่า
เรียบโร๊ย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
