** ยังมีคน คอยอยู่ อยากรู้จัก ด้วยใจรัก หนึ่งคน ที่ค้นหา ความคิดถึง สุดซึ้ง ติดตรึงตรา รอเวลา มอบใจ ให้คนดี ระยะทาง แสนไกล จักไม่ท้อ ยังคอยรอ เพียงกาย มิหน่ายหนี ด้วยฤทัย ห่วงหา ทุกราตรี สุขฤดี คราพบ ประสบกัน คือความหวาน ซ่านกาย ในวันแรก แล้วค่อยแทรก ไซ้ใน หทัยฉัน ดั่งน้ำทิพย์ สดชื่น ทุกคืนวัน ซอนเซาะกลั่น สู่ห้วง แห่งดวงใจ ** ฉันยังคอย เธออยู่ รู้ไหมหนอ เคยเคลียคลอ เคล้าเคียง สำเนียงใส ดุจพลัง ร่ำร้อง จากภายใน ว่าหทัย สองเรา คอยเฝ้ารอ......ฯ
12 ตุลาคม 2550 19:06 น. - comment id 770229
สวัสดีค่ะแม่หมอคนสวย ... รอคอยอยู่ตรงนี้นะที่รัก ยังคงปักหัวใจให้เสมอ รักและรักจักให้เธอ ใช่พร่ำเพ้อแต่รักยิ่งกว่าสิ่งใด คิดถึงมากมายค่ะ ช่วงนี้พายุเข้าฝนตกทุกวันเลย พี่ตุ้มรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
12 ตุลาคม 2550 20:22 น. - comment id 770267
ตอบกระทู้เขา เลยแวะมาเยี่ยมอ่านงาน แฝดเพื่อนที่รักจ้า คิดถึงเสมอ แก้วประเสริฐ.
12 ตุลาคม 2550 20:44 น. - comment id 770284
ใครน๊าที่เธอเฝ้ารอ
12 ตุลาคม 2550 21:42 น. - comment id 770325
มาแล้วค่ะ ขอโทษค่ะที่ปล่อยให้รอนาน อิอิ สบายดีหรือเปล่าคะ คิดถึงค่ะ
13 ตุลาคม 2550 11:22 น. - comment id 770480
วันนี้อากาศดีมากเลยค่ะ กานต์เลิกรอแล้วค่ะ ไม่รอแล้วก็สบายดีนะคะ คิดถึงพี่แม่หมอเสมอค่ะ
13 ตุลาคม 2550 14:26 น. - comment id 770532
สวัสดีค่ะ พี่ตุ้ม... วันเวลาเนิ่นนานล่วงผ่านพ้น ยังรักล้น...หัวใจ...คอยใฝ่ถึง ถึงต้องรอเท่าใจ...ไม่คำนึง สักวันหนึ่ง...ได้เคียง...ร่วมเรียงเรือน.. พี่ตุ้มสบายดีนะคะ... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
13 ตุลาคม 2550 14:31 น. - comment id 770536
ลมฝนครวญสั่งฟ้าครารักจาง หัวใจว้างเพ้อคนึงถึงความหลัง รอยรักเก่าตรึงติดจิตภวังก์ กรรมมาบังห่างหายใจเฝ้ารอ เคยเคล้าเคียงสำเนียงรักสลักแน่น วาดหวังไว้ควงแขนเข้าห้องหอ ในฝันใสใครเล่าเฝ้าพนอ ร่วมถักทอเรือนทองรวมสองใจ รักเจ้าเอยลอยไปแห่งไหนเล่า คืนสู่เหย้ารักแท้เพื่อแก้ไข สิ่งที่ผ่านเข้ามาให้ผ่านไป เริ่มต้นใหม่ใจยังรักและภักดี ดวงหทัยสองเราต่างเฝ้ารอ รักเชื่อมต่อสัมพันธ์มั่นสุขขี ให้สมที่รอมาทุกราตรี ค่ำคืนนี้สุขสมภืรมณ์ใจ... ต่างคนต่างรอด้วยเหตุใด
14 ตุลาคม 2550 07:59 น. - comment id 770715
** คุณทะเลใจ..... ** แทน..มาลัย ความดี ที่พร้อมพรัก แทน..ความรัก ภักดี ที่ใฝ่ฝัน แทน..หทัย คิดถึง ทุกคืนวัน แทน..คำมั่น วันนี้...ที่รอคอย.....ฯ คิดถึง..น้องเอม..นะคะ...พึ่พึ่งหายป่วยค่ะ...ลุยงานมากเกินไป..ป่วยเกือบ 2 สัปดาห์...ช่วงนี้งานก็ยังมากอยู่...ระวัง...เรื่องอาหารด้วยนะคะ.น้องเอม...โดยเฉพาะอาหารทะเล.(หอยแครง )...เพราะช่วงนี้..อหิวาตกโรค..กำลังระบาดค่อนข้างมาก... เป็นห่วง..และคิดถึงจ๊า....
14 ตุลาคม 2550 08:03 น. - comment id 770716
** คุณแก้วประเสริฐ..... ดีใจจัง...ที่คุณแก้ว..ยังไม่ลืม...แวะเข้ามาทักทายตลอด....เป็นอย่างไรทบ้างคะ...ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ... ..ราชิกา..พึ่งฟื้นไข้ค่ะ...ห่วงตัวเองน้อยไป..ต่อไปต้องพักมากๆแล้วล่ะค่ะ...ขอบคุณมากนะคะ...
14 ตุลาคม 2550 08:10 น. - comment id 770719
** คุณคนบนเกาะ...... ราชิกา...ก็รอเพื่อน..พี่น้อง...ในบ้านกลอนนี่แหละค่ะ....ส่งความรู้สึกที่ดี..และความคิดถึงไปให้..นะคะ.... ** คุณเฌอมาลย์...... เราต่างคน....ต่างเฝ้ารอกันนะ....แล้วเมื่อไหร่..จะได้พบกันล่ะคะ...คนดี...คิดถึงนะ.. ** คุณเพียงพลิ้ว..... น้องลูกหมู...พี่แม่หมอ....พึ่งหายป่วยค่ะ...อาการหนักพอสมควร....นอนป่วยคนเดียว...ไม่มีใครเหลียวแลเลย....น่าสงสารตัวเองจริงๆ.... ...พี่แม่หมอ...คิดถึงน้องนะคะ..คงเฝ้ารอ..ว่าเมื่อไหร่เราจะได้พบกันอีกครั้ง..นะจ๊ะ....มีความสุขนะคะ...
14 ตุลาคม 2550 08:13 น. - comment id 770723
** คุณแมงกุ๊ดจี่..... ** ด้วยสายใย ไมตรี ที่อบอุ่น หวานละมุน ร้อยเรียง เคียงคุณค่า ดุจน้ำทิพย์ ธารใส ไหลรินมา ปลอบวิญญา สดชื่น รื่นเริงพลัน...ฯ น้องมะกรูด...สวัสดีค่ะ....ขอบคุณมากที่เป็นห่วงค่ะ...อย่าลืม...ดูแลสุขภาพ..เช่นกันนะจ๊ะ...
14 ตุลาคม 2550 08:21 น. - comment id 770730
** คุณฤกษ์....... ** ข้ามขอบฟ้า แสนไกล ใจส่งถึง เฝ้าคนึง เคียงครอง ปองสุขสันต์ สานสายใย ห่มรักไว้ ให้แก่กัน ด้วยผูกพัน รักแน่น แก่นกลางใจ ตราบสิ้นดิน ถิ่นฟ้า ทั่วหล้าโลก คลายทุกข์โศก เริงร่า ฟ้าสดใส เธอนั้นคือ คนเดียว ในหทัย ไม่มีใคร แทนที่แล้ว นะแก้วตา ** ปีกแห่งรัก จักโบยบิน ทุกถิ่นที่ มอบฤดี แด่เธอ เพ้อพร่ำหา แม้นตัวไกล ใจไม่ลับ กับเวลา จะกลับมา...สัญญาใจ...ไม่เคยลืม.....ฯ ....ต่างคนต่างรอด้วยเหตุใด..... ...แล้วทำไม??....สองเรา..จึงเฝ้ารอ....ตอบไม่ได้เหมือนกันค่ะ...ฝากเป็นการบ้าน...ให้ช่วยตอบด้วยนะคะ.....
14 ตุลาคม 2550 10:30 น. - comment id 770791
กลอน ตรองซ้ำ ในห้องเก็บของเราได้เฉลยคำตอบไว้แล้ว ทบทวนมาหลายครั้ง
15 ตุลาคม 2550 07:50 น. - comment id 771137
** คุณฤกษ์...... ...เข้าใจค่ะ....ขอบคุณมาก... ..แต่อยากจะบอกว่า...มนุษย์ทุกคน...มีคุณค่าเท่าเทียมกัน....ไม่ได้แตกต่างกันมากมาย....แต่สิ่งที่แตกต่าง..กันอย่างมาก...นั่นคือ...จิตใจ....ที่เข้มแข็ง...อดทน...หรืออ่อนแอ...การควบคุมจิตใจ..ให้ออกมา...ทั้งในด้านความคิด...และพฤติกรรม.... ...เรามีสิ่งที่เหมือนกันคือ...การเป็นผู้ให้...ให้ความสุขแก่ประชาชน....แม้จะคนละอาชีพก็ตาม....การให้..ความรัก..ที่บริสุทธิ์..โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน...ให้ความรู้สึกที่ดีต่อกัน...ความผูกพันที่ยั่งยืนนี้..จะคงอยู่ตลอดไปค่ะ.... ....ตั้งใจทำงานนะคะ...