รอทั้งปี

เสือโหย

ฝนสุดท้าย ร้ายนัก ประจักษ์แท้
                           ไม่มีแต่  เงาเธอ ที่เพ้อหา
                           ที่เธอบอก ต้นฝน จะกลับมา
                           ฉันอ่อนล้า ปลายฝน ทนรอเธอ
     
                                    บอกทำไม ว่าจะมา เมื่อหน้าฝน
                                 หรือว่าคน บ้านนอก หลอกให้หา
                                 หลอกกันได้ ให้กินข้าว เคล้าน้ำตา
                                 เฝ้าห่วงหา อาวรณ์ จนอ่อนใจ
                               เหตุและผล ก็จะทน ใคร่ครวญคิด
                            บางครั้งจิต ให้อภัย เธอไว้ก่อน
                            ถ้าเธอมา ให้เห็นหน้า หายอาวรณ์
                            ฟังเธอก่อน แล้วจะให้ อภัยเธอ
                                    ฝนสุดท้าย ไปแล้ว ลมหนาวซ้ำ
                                 หนาวกระหน่ำ หัวใจ ฉันอีกหน
                                 สิ้นหน้าฝน ชนหน้าหนาว ยังเฝ้าทน
                                 อยากเจอคน ลวงหลอก....บอกให้รอ.