ดวงตะวันสาดส่องสีทองเหลือง มลังเลืองสาดฉายระบายสี เปิดขอบฟ้าผานกแอ่นแดนสุรีย์ หมอกเหมยมีเปิดม่านฟ้าน่าอำไพ อัศจรรย์ตะวันโผล่กลมโตหลาย ส่องสาดฉายระวีวรรณอันผ่องใส ส้มอมแดงแสงยะยับวะวับไหว โลมลูบไล้ทาทาบอาบแผ่นดิน ผาเหยียบเมฆเอกงามยามฟ้าสวย ระบายด้วยริ้วหมอกเหมยเลยเขาหิน ชมผาแดงผาหมากดูกถูกใจสิ้น ยะยลยิลถวิลใจในชีวี ผาจำศิลดุจอินทร์สร้างวางรากฐาน ศิลาลานมีฐานนั่งอย่างสุขขี เสียงลมล่องกึกก้องธรณี ชื่นฤดีคราชมสมสุขใจ ผาหล่มสักสลักใจหลายหลากเหลือ ชะง่อนเงื้อเงื้อมงามงามไศล ยะยื่นงอกชะง่อนโงกโตรกออกไป สายลมไล่ใบสนบ่นอื้ออึง ตะวันคล้อยล่องลอยต่ำดำอับแสง ระเรื่อแดงผาหล่มสักปักใจถึง ลับเหลี่ยมเขาลาเราเฝ้าคำนึง แสนซาบซึ้งตราตรึงจิตติดดวงแด นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว ร.ร. บุแกรงวิทยาคม อ. จอมพระ จ.สุรินทร์
9 ตุลาคม 2550 19:31 น. - comment id 768221
สวัสดีเจ้าค่ะ... ท่านขุนศรี.. เขียนได้สวยมากถึงง่อนฉโงกหินแล้วสวย มากๆ เป็นหัวใจของภูกระดึงเลยทีเดียว ขอเป็นกำลังใจให้ท่านขุน ต่อไปเรือยๆ นะเจ้าค่ะ ขอเชิญชวน เพื่อน พี่ น้อง บ้านกลอนไปเที่ยวนะคะสวยจริงๆ
9 ตุลาคม 2550 21:11 น. - comment id 768281
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ...
9 ตุลาคม 2550 22:55 น. - comment id 768354
สวัสดีครับ แวะเข้ามาเป็นกำลังใจน่ะครับ บทแรก ขัดๆเขินอยู่นิดหนี่ง บทกลางๆ ดีมาก ลงท้ายกลับสดุดหน่อย ติเพื่อก่อนะ อย่าหมดกำลังใจ
10 ตุลาคม 2550 05:52 น. - comment id 768447
อยากไปเที่ยวจัง เอาบทกลอนมายั่วหัวใจอีก แย้ว กลอนอ่านแล้วรู้สึกดีคะ คลายเครียดได้เหลืออีกอย่างทำไงจะได้ไปแฮะๆๆๆ