เวลา

เมืองเดิม

เมื่อพบต้องมีจาก
ต้องพลัดพรากจากกันไกล
แสนหวงและห่วงใย
ห้วงหัวใจคิดคำนึง
     ยามใดที่ท้อแท้
ยามอ่อนแอเฝ้าคิดถึง
ถึงใครผู้เคยซึ่ง
เป็นที่หนึ่งอยู่ในใจ
     เวลาให้ห่างเหิน
ความบังเอิญให้พบเจอ
รู้จักใช่พลั้งเผลอ
ใช่เพ้อเจ้อหรือฝันไป
     จากกันครั้นได้พบ
ได้ประสพสุขหทัย
ระยะทางแม้นห่างไกล
ความห่วงใยยังเหมือนเดิม				
comments powered by Disqus
  • จริภาส

    28 กันยายน 2550 01:29 น. - comment id 664097

    ใดนใจจริงๆขอบคุณมากๆครับ
  • เมืองเดิม

    28 กันยายน 2550 10:31 น. - comment id 736323

    ขอบคุณ..คุณโคลอนที่ช่วยเข้ามาตรวจทานค่ะ
  • Black MooN

    26 กันยายน 2550 23:46 น. - comment id 760647

    ดีค่ะ แวะมาทักทายกันค่ะ
    
    6.gif6.gif6.gif
  • โคลอน

    27 กันยายน 2550 07:27 น. - comment id 760687

    บทกลอนกระชับได้ใจความดีจังค่ะ
    
    ยามอ่อนแอเผ้าคิดถึง
  • โคลอน

    27 กันยายน 2550 07:28 น. - comment id 760689

    อ่า...จะบอกว่าข้างบน พิมพ์ผิดนิดนึงนะคะ53.gif
  • เมืองเดิม

    27 กันยายน 2550 20:43 น. - comment id 761210

    ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนเข้ามาอ่านค่ะ
    ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน