เมื่อพบต้องมีจาก ต้องพลัดพรากจากกันไกล แสนหวงและห่วงใย ห้วงหัวใจคิดคำนึง ยามใดที่ท้อแท้ ยามอ่อนแอเฝ้าคิดถึง ถึงใครผู้เคยซึ่ง เป็นที่หนึ่งอยู่ในใจ เวลาให้ห่างเหิน ความบังเอิญให้พบเจอ รู้จักใช่พลั้งเผลอ ใช่เพ้อเจ้อหรือฝันไป จากกันครั้นได้พบ ได้ประสพสุขหทัย ระยะทางแม้นห่างไกล ความห่วงใยยังเหมือนเดิม
28 กันยายน 2550 01:29 น. - comment id 664097
ใดนใจจริงๆขอบคุณมากๆครับ
28 กันยายน 2550 10:31 น. - comment id 736323
ขอบคุณ..คุณโคลอนที่ช่วยเข้ามาตรวจทานค่ะ
26 กันยายน 2550 23:46 น. - comment id 760647
ดีค่ะ แวะมาทักทายกันค่ะ
27 กันยายน 2550 07:27 น. - comment id 760687
บทกลอนกระชับได้ใจความดีจังค่ะ ยามอ่อนแอเผ้าคิดถึง
27 กันยายน 2550 07:28 น. - comment id 760689
อ่า...จะบอกว่าข้างบน พิมพ์ผิดนิดนึงนะคะ
27 กันยายน 2550 20:43 น. - comment id 761210
ขอบคุณทุกคนที่แวะเวียนเข้ามาอ่านค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนค่ะ