** พริ้วพร่างพรม ลมไล้ ยอดไม้ลู่ ปลิวว่อนอยู่ คณานับ ที่ขับขาน บ้างทิ้งใบ สลาย กับสายธาร มิรู้กาล หักเห ผ่านเวลา เปรียบมัจฉา ท่องธาร ต้านกระแส ปลาเป็นแท้ ว่ายทวน ควรศึกษา ปลาตัวใด ว่ายตาม สายน้ำมา สิ้นคุณค่า วิถี วายชีวัน เปรียบมนุษย์ สติตรอง ให้ครองจิต เราลิขิต รูปนาม ใช่ความฝัน สร้างคุณค่า ความดี นี้ต่อกัน น้ำใจ..พลัน มอบไว้ ให้เนิ่นนาน ** ชีวิตคน มิใช่ ใบไม้ลู่ ใจต้องสู้ ฟันฝ่า และกล้าหาญ ต้านกระแส ทุกข์ท้อ ทรมาน จิตวิญญาณ ต้องแน่นหนัก เพื่อหลักชัย.....ฯ
13 กันยายน 2550 19:41 น. - comment id 753573
ใบไม้ลู่ ตามลม ที่พัดแรง มิอาจแซง นำหน้า สิ่งไหนไหน เปรียบใบไม้ เอาไว้ ดังหัวใจ หากลู่ไป ตามกับใคร คงไม่ดี หากลมมา ตามลมไป คงสบาย แต่ก็คล้าย ไม่ได้ใช้ สามารถนี่ หยุดตรึกตรอง ลองฝ่าฟัน ตัวเองนี้ รับรองมี ชัยชนะ เหนือลมแรง ธรรมะชาติ ธรรมะในธรรมชาติ เป็นจริงตามนั้นครับ ถ้าไม่หนักแน่น ใครมาก็ตามเขาไป ก็คงไม่มีชัยชนะของตัวเองเป็นแน่
13 กันยายน 2550 21:37 น. - comment id 753617
13 กันยายน 2550 21:55 น. - comment id 753629
** ชีวิตคน มิใช่ ใบไม้ลู่ ใจต้องสู้ ฟันฝ่า และกล้าหาญ ต้านกระแส ทุกข์ท้อ ทรมาน จิตวิญญาณ ต้องแน่นหนัก เพื่อหลักชัย. สวัสดีค่ะคุณราชิกา...ชอบบทส่งท้ายจังค่ะ อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลย.."ต้องหนักแน่น" รพีต้องบอกตัวเองเช่นนี้เสมอค่ะ...ขอบคุณสำหรับกลอนดี ๆ ค่ะ
13 กันยายน 2550 22:02 น. - comment id 753633
เยี่ยมครับ
13 กันยายน 2550 23:08 น. - comment id 753682
ดีคะ แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะจังเลยค่ะ Darkness_Hero
13 กันยายน 2550 23:11 น. - comment id 753685
ขอโทษนะค่ะ ผิดพลาดทางเทคกะนิคนิดหน่อย อิอิ บังเอิญเมื่อกี้ตอบของ Darkness_Hero นะเจ้าค่ะ เลยเป็นแบบนี้ Black MooN
14 กันยายน 2550 01:09 น. - comment id 753706
มาทักทายจ้า
14 กันยายน 2550 07:28 น. - comment id 753745
...แวะมาสวัสดีตอนเช้าค่ะ...
14 กันยายน 2550 08:31 น. - comment id 753763
มาส่งความคิดถึงค่ะ
14 กันยายน 2550 09:19 น. - comment id 753812
กานต์คิดว่าตัวเองเป็นใบไม้ในบางครั้งแต่ส่วนใหญ่คงเป็นกิ่งไม้มากกว่าค่ะ
14 กันยายน 2550 09:35 น. - comment id 753836
ของผมเป็นต้นไม้ครับ ใบหงิกงอไปมั่งตามดินฟ้าอากาศ แต่ก้ยังมีความสุขตามอัตภาพ แบบพอเพียงไงครับ.. แวะมาทักทาย.. สบายดีนะครับคุณราชิกา..
14 กันยายน 2550 09:53 น. - comment id 753845
สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม คิดถึงค่ะมากด้วยค่ะ
14 กันยายน 2550 11:16 น. - comment id 753875
ใบไม้โรยร่วงแรงลม ลอยลงซบซม ดินซึมซับน้ำกร่ำไอ หมอกม่านครอบคลุมกลุ่มใบ นิ่งหยุดกวัดไกว ลากิ่งทิ้งใบกระจาย ร่างใกล้แตกแยกทำลาย อยู่อย่างซังตาย เหมือนไม้ใกล้ม้วยด้วยลม วันคืนเคยชื่นเคยชม เคยดอมเคยดม กลับต้องอำลาอาลัย ไม่คิดถึงบ้างอย่างไร หากยังเดียวดาย หวนมาให้ปรับรับขวัญ เอางานเก่ามาแจมให้เข้าบรรยากาศ และเมื่ออ่านกลอน ตาใคร ที่ห่วงใย แล้วคิดยิ่สำนึกชัดแจ้งถึงความอาทร
14 กันยายน 2550 11:29 น. - comment id 753884
ใบไม้ที่ล่องลอย **ในสายน้ำ เวลาคนเศร้านั่งมองก็จะผ่อนคลายอารณ์ได้ มองไปตามสายน้ำไหลปล่อยใจลอยล่องไปให้สุดสายตา
14 กันยายน 2550 12:06 น. - comment id 753916
ใบไม้ที่ล่องลอย ...ชอบจังค่ะ คิดถึงค่ะ
14 กันยายน 2550 12:29 น. - comment id 753936
.. ..
14 กันยายน 2550 15:44 น. - comment id 754124
อ่านแล้วให้ความรู้สึกที่ดีจังเลยค่ะ...... ธรรมชาติ ที่มองให้ เป็นวิถีชีวิตที่เราดำเนินอยู่.... คิดถึงค่ะ
14 กันยายน 2550 15:47 น. - comment id 754128
อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ
14 กันยายน 2550 18:09 น. - comment id 754212
DANCE WITH WIND wind is the fate we are facing wind is the life we are touching every second wind is the love we don't understand but feel wind is the bridge we cannot see but feel สบายดีนะค่ะ