แม้นหนทางห่างไกลไปข้างหน้า เจือน้ำตาท้อถอยคอยความหวัง ด้วยสองเท้าก้าวเดินไปใจก็ยัง มีพลังแข็งกล้าพากันไป ถึงขวากหนามหยามเหยียดเสียดคำคน ในกมลหารังเกียจเดียดฉันท์ไม่ เอาน้ำเหงื่อเจือน้ำตารักษาใจ ล้มลุกใหม่ใช่จะหมิ่นสิ้นหนทาง ถึงยามเหงาเศร้าเพียงใดใจต้องสู้ ผิดเป็นครูรู้เรียนแก้แพ้มีบ้าง ดาวดวงน้อยถึงฟ้ามืดใช่จืดจาง ยังสว่างระยับไปในราตรี อุปสรรคขวากหนามมาคร้ามกีด ใจคือมีดฟันฝ่าอย่าหลีกหนี สองมือยังพยุงพาชีวามี ซึ่งศักดิ์ศรีในตนไม่หม่นใจ เดินทางไปใจอย่าท้อขอแค่สู้ แม้นอดสูไร้สว่างทางสดใส เทียนเล่มน้อยคือพลังกำลังใจ ให้ก้าวไปด้วยความรู้คู่กับตน ไปต่อเติมความฝันอันยิ่งใหญ่ ถึงลำบากยากแค่ไหนอย่าได้สน ความสำเร็จให้ได้มาสมค่าคน สู้ดั้นด้นค้นหาคำ กำลังใจ อย่ายอมแพ้ : อ้อม สุนิสา
11 กันยายน 2550 08:42 น. - comment id 752258
แวะมาเติมกำลังใจให้นะคะ
11 กันยายน 2550 09:26 น. - comment id 752297
ดีจ้า.......ธนาคุง.......... อ่านไปกำลังใจล้นหลามจริงๆ หุหุ สู้ๆหละกันน๊ะไอ้น้องชาย เจ้าดวงดาวพราวฟ้าครามืดมิด แม้คืนสลัวมัวสนิทไม่ปิดแสง ยังระยิบระยับขับแสดง ไม่ร้อนแรงแต่คือแสงแห่งหัวใจ ....................................
11 กันยายน 2550 11:31 น. - comment id 752323
มาเติมเชื้อไฟกำลังใจหน่อย
11 กันยายน 2550 12:05 น. - comment id 752326
ไม่ยอมแพ้อยู่แล้วคะ เพราะใจยีงมีฝันอยู่เจ้าคะ สบายดีนะคะ...นับถือคะ
11 กันยายน 2550 14:13 น. - comment id 752362
สวัสดีนายธนา หายไปนานเหมือนกันนะ แต่กลับมาก็ยังเยี่ยมเสมอครับ
11 กันยายน 2550 15:44 น. - comment id 752441
....หวามหวังไม่ไกลเกินจริง... ....จงลุกขึ้นสู้ต่อไป....
11 กันยายน 2550 16:56 น. - comment id 752497
สู้ต่อไปคัรบ หยุดไม่ได้แล้ว
11 กันยายน 2550 18:21 น. - comment id 752537
ขอบคุณ...คุณเพียงพลิ้ว ที่แวะมาทักทายครับ ขอบคุณ...คุณพี่เจน ที่มาร่วมแจมครับ ขอบคุณ...คุณไหมไทย ที่แวะมาเติมเชื่อไฟให้ครับ ขอบคุณ...คุณพิมญดา ผู้ไม่ยอมแพ้ที่แวะมาทักทายครับ ขอบคุณ...คุณดาวระดา ที่แวะมาทักทายครับ นายธนาไม่ได้หายไปไหนวนเวียนเข้าๆออกๆ ที่บ้านกลอนตลอดครับ แต่ไม่ค่อยได้มีเวลา แต่งกลอนสักเท่าไรเพราะใกล้จะสอบแล้ว ขอบคุณ...คุณยาแก้ปวด ที่เอาแตงโมมาให้ครับ ขอบคุณ...คุณอัสสุ ที่แวะมาทักทายครับผม และ ขอบคุณทุกๆคนที่แวะมาอ่านกลอนของนายธนาครับ
11 กันยายน 2550 19:17 น. - comment id 752553
เอ รู้สึกทางคุ้น ๆ นะ
12 กันยายน 2550 05:46 น. - comment id 752662
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆๆค่ะ
12 กันยายน 2550 09:42 น. - comment id 752702
เป็นอีกเพลงหนึ่งค่ะ ที่ประทับอยู่ในใจ... อุปสรรคที่ขวางกั้นคือ สิ่งที่ทำให้ใจของเราเข้มแข็งขึ้นนะค่ะ...
12 กันยายน 2550 19:36 น. - comment id 753039
คนทุกคนย่อมมีทางเดินของตัวเอง อยู่ที่ว่าเราจะเดินไปทางที่ถูกหรือผิด แล้วมีความสุขกับมันยังไง แม้ทุกข์บ้างแต่ถ้าเป้นทางที่เราเลือกเอง ก็ดีกว่าทุกข์เพราะเป็นทางที่คนอื่นสร้างให้ค่ะ สบายดีนะคะ
14 กันยายน 2550 18:28 น. - comment id 754222
ไปทางไหนไปด้วยคนดิ เหงาจัง กลอนเพราะค่ะ