คลอดจากครรภ์มารดามาดูโลก เกิดเศร้าโศกสุขสลดระทดถาม แรกร้องโรทรวะวัยวิสัยงาม ยิ้มยลยามเจ้ายิ้มพริ้มยรรยอง อกอ่อนอิดแอบสะอื้นฝืนยิ้มยอด เกื้อกกกอดกล่อมเกลาก้าวกุก่อง ทรัพย์ส่งเสียสื่อส่งเสริมเตือนเติมตรอง รู้ช่ำชองรู้เชิงเถกิงไกร พิเคราะห์ครวญหวนค่าธาราถัน น้ำสวรรค์สรรค์สวัสดิ์วัฒน์ไสว ร่วมแรงรักล้อมรวงสุดห้วงใจ เอื้ออุ่นไออิ่มอกโอบอุ้มอิง ศึกประถม มัธยม สู้สมศึก รู้เรียนลึก รู้ปัน หลากสรรพ์สิ่ง ปริญญาถาโถมถึง...สุขพึ่งพิง ได้งานเงินงามยิ่งพริ้งพฤทธ์พล กว่าฝ่าไฟใฝ่ฝ่าเบิกฟ้าฝัน ฝึกฝ่าฟันฝุ่นฝ้าฝ่าลมฝน เคราะห์คำราม คล้ำคล่ำ คร่าคำรน เพิกโพ้นพ้นเพราะเพียรเวียรพิพิธ ประสบโศก ประสารเศร้า ประเทาโศก ประไพรโชค ประพฤติชัด สัตย์ประสิทธิ์ ประทักษ์สม ประพรมเสก เอกประวิตร ปรุงประดิษฐ์ ประดับ ประทับทัฬห์ เดินคั้นด้นเด่นได้เพราะใครเล่า? ดับโศกเศร้า สุขสดสวย ด้วยใครนั่น ? สร้างศิลป์สือสื่อไซร้ มีใครกัน ? คือแม่ฉัน แม่เรา"แม่เราเอง.!!!"
เบิ้ลผู้วิพุธ 6 ก.ย. 2550 23:57 น. - ID 106856 
1549
1
0
7 กันยายน 2550 01:15 น. - comment id 750681
เก่งค่ะ แวะมาอ่าน กลอนดีมีความหมายค่ะ
7 กันยายน 2550 14:34 น. - comment id 750943
เป็นคนเต็มคน งดงามได้สมค่าคน เพราะมือแม่แท้เทียว ,,,, ไม่มีพระคุณใดยิ่งใหญ่กว่าอีกแล้วค่ะ กลอนงดงามด้วยความหมาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
