ถึงเธอผู้หลับใหลในนิทรา ถักทอฝันบนฟ้าเฝ้าคว้าไขว่ พอลืมตาตื่นรู้ "กูฝันไป" เพียงเผลอใจหลับฝันกลางวันกลางลม ตะวันเคยตื่นสายเสียที่ไหน รอฤกษ์ยามอย่างไรให้เหมาะสม แรมไร้เดือนเริงดาวรอดูชม อย่าเพียงก้มเงยหน้าเหนื่อยฝ่าฟัน ใช่มีดาวเพียงดวงบนห้วงฟ้า ใช่ไก่กาเพียงตัวเก่งคูขัน ไม่ทดทำเท่านี้ที่แพ้กัน ไม่รบสู้เสียนั่นที่แพ้ทาง ชนะแพ้ช่างมันหวั่นอะไร เสมอกันยังได้ไมตรีสร้าง รถไฟวิ่งว่องไวได้ด้วยราง เพียรฝึกฝนเสียบ้างไม่ห่างชัย รู้มีปีกปกกายสยายเสีย เดินระหกระเหี่ยเหินดีไหม รู้มีขาก้าวย่างหนทางไกล เป็นอย่างใครไม่เท่าเป็นเราเอง
กวีปกรณ์ 2 ก.ย. 2550 15:41 น. - ID 106668 
2404
8
0
2 กันยายน 2550 17:16 น. - comment id 747257
ฝันดีฝันเด่น ฝันเป็นเศรษฐี ฝันได้ฝันดี ฝันมีเงินกอง ในฝันเรืองรอง แต่ต้องตื่นพลัน เป็นคนช่างฝัน อิอิอิ
2 กันยายน 2550 15:57 น. - comment id 747888
ตะวันก็ตื่นสายนะค่ะ วันหยุดทั้งที่
2 กันยายน 2550 17:04 น. - comment id 747907
รูปหลอนได้ใจยิ่งนัก ^ ^ ชอบบทสุดท้ายมั่กๆๆๆ
2 กันยายน 2550 18:35 น. - comment id 747946
2 กันยายน 2550 19:46 น. - comment id 747967
ถ้ามัวแต่มานั่งฝัน กับหวังพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ วันก็คงเป็นจริงอยู่หรอกนะครับ 55 ใช่ป่ะคับ คุณ กวีปกรณ์ หารูปนี้มาจากไหน อ่ะครับ ช่างเป็นรูปที่สวยงามมาก อิอิ
2 กันยายน 2550 20:19 น. - comment id 747994
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ..
2 กันยายน 2550 22:06 น. - comment id 748073
ดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านแล้วก่อให้เกิดการจิตนาการเลยค่ะ
2 กันยายน 2550 22:29 น. - comment id 748087
ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมครับกวีปกรณ์ ฝันให้ไกลไปให้ถึง....ขอบคุณสำหรับบทกลอนดีๆครับ
2 กันยายน 2550 22:32 น. - comment id 748089
ยอดเยี่ยมครับ
2 กันยายน 2550 22:46 น. - comment id 748096
จินตนาการ..สำคัญกว่าความรู้....ฝันด้วยใจที่อยากฝัน..และไปให้ถึง..สิ่งที่เราต้องการ....
3 กันยายน 2550 00:27 น. - comment id 748126
คิกๆๆๆขอฝนฝันด้วยคนค่ะ ฝนก็คนช่างฝันคนหนึ่ง แหมถ้าฝนฝันว่าเจอเทพบุษแสนดี ฝนไม่อยากตื่นเลยจาก ฝันค่ะ คิกๆๆ
3 กันยายน 2550 05:04 น. - comment id 748141
ก็เป็นคนช่างฝันคนหนึ่ง..ฝันเดือนละ 2 วัน วันที่ 1 และวันที่ 16 (อ่ะ....ล้อเล่นค่ะ) แวะมาชื่นชมเช่นเดียวกันค่ะ
3 กันยายน 2550 09:40 น. - comment id 748240
เป้นคนช่างฝัน เหมือนกันค่ะ
3 กันยายน 2550 11:59 น. - comment id 748291
พยายามประคองตัวเอง ไปสู่ความคิดที่ตั้งไว้ครับ
3 กันยายน 2550 17:33 น. - comment id 748488
จะฝันเฟื่องเรื่องอะไรได้ทั้งนั้น เพียงอย่าหวั่นอย่าไหวในอุปสรรค แม้หนทางบางคราอ่อนล้านัก ก็หยุดพักสักเวลาจนกล้าพอ ลุกเถอะลุกขึ้นมาฝ่าฟันอีก อย่าหลบหลีกลี้ไกลไปเลยหนอ ได้ต่อสู้เต็มที่มิรั้งรอ ก็เพียงพอกับรางวัลคนฝันเป็น ดีจ้า กลอนเพราะอีกแล้วคับทั่น อิอิ
3 กันยายน 2550 19:23 น. - comment id 748529
เป็นคนช่างฝัน แต่ทรนงในศักดิ์ศรีของตัว เองเยี่ยมค่ะ ผ่านมาชมค่ะ
3 กันยายน 2550 20:37 น. - comment id 748581
ลาลาบาย ก็คิดว่าแบบนั้นเหมือนกันครับ Darkness_Hero ขอบคุณครับ จะพยายามหาสิ่งดีๆมาเพิ่มเติมให้นะครับ เก็จถะหวา ฝันแต่พอประมาณ จะไม่เป็นทุกข์ครับ พิมญดา ขอบคุณสำหรับดอกไม้และเสียงปรบมือครับ วิจิตรวาทะลักษณ์ ฝันแต่พอประมาณสิครับ คนเรามันก็ต้องมีเครื่องมือที่ช่วยในการดำเนินชีวิตเช่นกันล่ะครับ White roses ขอบคุณครับ Black MooN ผมก็หวังให้เป็นเช่นนั้นครับ นายธนา เช่นกันนะครับ น้อบรับคำขอบคุณ ปลายตะวัน ขอบคุณสำหรับคำชมครับ ราชิกา ไม่แน่ใจว่าอะไรสำคัญกว่าครับ แต่คิดว่ามันน่าจะควบคู่กันไป **ฝนเองจ้า** ยินดีครับ เจอเทพบุตรในความจริงเร็วก็ดีนะครับ แก้วรัดเกล้า แล้วฝันตรงบ้างไหมครับเนี่ย โคลอน ดีครับ จะได้คุยกันแบบถูกคอ อัสสุ ครับ เช่นกัน ในทุกๆเรื่องด้วย ป. ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆเช่นกันครับ ทิพย์โนราก์ พันดาว ผ่านมาครั้งนี้ ครั้งหน้าก็ผ่านมาได้ครับ ยินดีต้อบรับ
3 กันยายน 2550 23:36 น. - comment id 748682
มีดวงตะวันส่องเป็นแสงสีทอง กระจ่างครรลองให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์ เมื่อดอกไม้แย้มบานให้คนหาญสู้ไม่หวั่น คือรางวัลแด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอรางวัล "แด่คนช่างฝัน" ครับ
10 กันยายน 2550 10:33 น. - comment id 751902
หากคนเราไร้ความฝัน โลกคงขาดเสียงดนตรี หากโลกไร้กวี คงเงียบเหงาน่าดูเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
