ก้าวที่ใกล้ ..

แสงเหนือ

ณ เบื้องหน้าสายตาคือฟ้ากว้าง
มีเส้นทางร้างไร้คนใฝ่ฝัน
เป็นทางรกลำบากยากฝ่าฟัน
เกลื่อนพฤกษ์พันธุ์หนามเหนี่ยวคอยเกี่ยวกาย
เป็นทางเชี่ยวเกลียวน้ำกระหน่ำกราด
ลมฝนสาดฟาดซ้ำกระหน่ำสาย
เป็นทางเวิ้งวาบว้างหว่างผืนทราย
ต้องเดียวดายทุกสิ่งทิ้งเดิมพัน
ทางสายนี้แน่นักประจักษ์รู้
เป็นทางสู่จุดหมายที่ใฝ่ฝัน
เป็นทางของนักสู้ผู้ประจัญ
ใช่ทางของนักฝันจะเกรียงไกร
ทุกย่างก้าวของนักสู้ผู้รู้ก้าว
มีค่าราวมณีทรัพย์นับไฉน
แม้หากใครใฝ่ฝันจะก้าวไป
ตื่นเร็วไวกล้าแกร่งแข่งเวลา
เมื่อไม่เริ่มเมื่อไหร่จะได้ก้าว
กี่เดือนดาวแล้วดับลับเวหา
กี่ตะวันลับเลือนเตือนเวลา
ให้นำพาเพียรเพ่งเร่งคำนึง
เมื่อไม่ก้าวเมื่อไหร่จะเข้าใกล้
เส้นทางไกลเมื่อไหร่จะไปถึง
เมื่อไม่พายสายน้ำยังขวางตรึง
กว่าจะถึงขึ้นฝั่งนั้นเมื่อไร
เมื่อไม่ทำเมื่อไหร่จะพูนเพิ่ม
เมื่อไม่เติมเมื่อไหร่จะเต็มได้
เมื่อไม่เข็นเมื่อไหร่จะเคลื่อนไป
ได้อะไรจากความคร้านผลาญชีวา
เพียงก้าวแรกรู้เริ่มประเดิมก้าว
เพียงเริ่มสาวก้าวย่างไปข้างหน้า
แม้จุดหมายเส้นชัยจะไกลตา
หนึ่งก้าวนั้นก็มากค่าคณาคุณ.