น้ำตาเธอรินไหล....ในกระแส โศกเธอแล....เศร้าปานใครผลาญพร่า หรือดาวดวงห้วงใด....ไหวลับลา ถึงได้ฝาก.....รอยน้ำตาให้ทรวงช้ำ แม้การเหลียวแล...แก้ไข จะปลอบอุ่นละมุนใด.....ดื่มด่ำ เสกสร้อยจันทร์แรม...มาแซมคำ มิอาจนำ.....จิตเดิมมาเติมรัก จักรวาลใด...ในปรารถนา พอเร้นร้าวแห่งชีวา.....อันหน่วงหนัก เมฆาใดไหวอ่อน....จงผ่อนพัก ให้ลมทักทายใจ......ในรอยเดิม หวนเถอะนะ....ชีวิต หวนจากความวิปริต....แต่เริ่ม เอาอาทรห่วงหา......มาต่อเติม เอารักเจิม....จิตเจ้าจากเงานั้น เพื่อดับรอยหม่น....ของคนเศร้า ปลดใจจากรูปเงา...ที่หวาดหวั่น คืนสู่ไมตรี.....สัมพันธ์ ในคืนวัน....ที่ปรารถนา ยังมีผู้คน.....นับแสนล้าน ที่ร้าวราน....หัวใจยิ่งกว่า เถอะเจ้า .....จงก้าวออกมา นำรักจากชีวา....ไปปลอบโยน ------------------------------- ลานเทวา
ลานเทวา 18 ส.ค. 2550 22:34 น. - ID 106163 
1189
2
0
18 สิงหาคม 2550 23:10 น. - comment id 740167
จะใช้ใจดวงใด ดับภัยร้าย จะใช้กายกี่กายเข้ามุ่งฝ่า แลกเลือดเนื้อกี่หยาด กี่ชีวา จึงได้เห็น คุณค่า...อา ไมตรี
19 สิงหาคม 2550 19:38 น. - comment id 740663
โห ๆ พี่เก่งจังเลยแต่งได้เศร้ามากเลย และความหมายดีมากๆๆ แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
