"...เมฆมัว ลอยทั่ว เวิ้งฟ้า ลมพา พัดไกล ไร้หวัง ฟ้าหม่น ฝนไม่ ชิงชัง คงยัง โปรยอยู่ คู่ฟ้า..." ในวันที่มองไม่เห็นใคร... มิตรแท้สุดท้าย ที่ดีที่สุดนั้น... อยู่ในใจของเธอ....... และด้วยตัวและหัวใจที่เข้มแข็งของเธอ จะไม่ทำให้เธอต้องรู้สึกเดียวดาย.........
18 สิงหาคม 2550 21:31 น. - comment id 740131
ริมระเบียง เคียงกระถาง จะวางโต๊ะ จะนั่งโชว์ ถ้วยน้ำชา เย้ยฟ้าหมอง เมฆหนักน้ำ ต่ำลงมา ไม่น่ามอง แล้วก็ต้อง เก็บทุกอย่าง เข้าข้างใน.. .....ลมแรงกำลังดีเลยเชียว เสียดายจริง ๆ ครับ ต้องเข้าห้องนั่งม่องเม็ดฝนผ่านม่านแทน
19 สิงหาคม 2550 19:27 น. - comment id 740658
อยากขอบคุณที่ดูเคียงข้างกันเสมอมา และทำให้ฉันรู้ว่าเธอคือ คนแรกที่หัวใจฉันรัก อิอิอิๆๆ เกี่ยวกันไม่นิ