ม่านหยาดฝนหล่นพรมห่มเวหา ครึ้มลานฟ้าพร่าหมองมองฝ้าขาว ละอองน้อยลอยพลิ้วผิวเรื่องราว คิดถึงสาวเจ้าเดินทางสร้างผลบุญ จะลำบากยากเข็นเช่นไรหนอ คงไม่ท้อต่อทานคานค้ำหนุน แม้นอุปสรรคผจญจิตให้คิดขุ่น ให้เจ้าหมุนเป็นทุนเสริมเพิ่มบุญยา ครั้งเมื่อเจ้าพนมมือถืออธิฐาน พี่ไหว้วานสานคำมั่นที่ฝันหา จากวันนี้ถึงสิ้นภพดินกลบหน้า เจ้าดาราจะคืนดินกลับถิ่นเนา ด้วยวิถีแห่งรักมักปนโศก คอยย้ายโยกโบกใจให้ครุ่นเขลา จงยึดมั่นแนบภักษ์รักสองเรา ที่คอยเฝ้าแนบชิดนิจนิรันดร์
13 สิงหาคม 2550 00:02 น. - comment id 737512
ใครหนอที่คุณตาทึบเป็นห่วย... หวานซะ..มดเต็มบ้านกลอนเลยค่ะ..
13 สิงหาคม 2550 00:06 น. - comment id 737514
เพล้งงง..!!!!!..พิมพ์ผิดค่ะ.. "เป็นห่วง" ..อิ..อิ..ไม่ใช่ "เป็นห่วย"..
24 สิงหาคม 2550 11:03 น. - comment id 743430
เข้ามาอ่านความรู้สึกของคนบางคน แม้เข้ามาช้าแต่ก็ได้รับรู้ว่า เจ้านาง ยังคงอยู่ในใจคุณเสมอ