...ตัวเราเราก็รู้ เพียงที่ดูเพียงมองเห็น นอกเหนือสิ่งที่เป็น ในใจลึกยากตรึกตรอง ถามหาในดวงใจ ไร้สิ่งใดตอบสนอง ตัวเราที่ครอบครอง ไม่เคยรู้ถึงความจริง มองเห็นเป็นเปลือกนอก จะปาดปอกก็ยากยิ่ง ทดท้อรอประวิง เผื่อทุกอย่างกระจ่างใจ มองเห็นเป็นตัวเรา เพียงรูปเงาไม่สดใส หลายสิ่งอยู่ข้างใน ไม่เคยพบไม่เคยเจอ มองเห็นเป็นเพียงคิด ชีพชีวิตคงคอยเก้อ ทุกสิ่งในใจเธอ เพียงอยากรู้เป็นอย่างไร...
9 สิงหาคม 2550 08:12 น. - comment id 735804
เยี่ยมยอดครับ
9 สิงหาคม 2550 12:25 น. - comment id 735990
หลายๆคนมองเห็นแต่ด้านหน้า ไม่เคยรู้จริงๆ หรอกว่าเบื่องหลังของเราเป็นอย่างไร เราจะรู้จักตัวตนคนอื่นได้อย่างไร แม้เบื่องหลังของเราเองยังไม่เคยเห็น
9 สิงหาคม 2550 15:36 น. - comment id 736091
เก่งมากคะที่แต่งขึ้นมาได้
9 สิงหาคม 2550 15:37 น. - comment id 736093
เก่งมากคะที่แต่งขึ้นมาได้
9 สิงหาคม 2550 16:46 น. - comment id 736134
ขอชื่นชมในการแต่งกลอนที่เพราะและมีความหมายดีมาก ๆ ค่ะ
10 สิงหาคม 2550 11:56 น. - comment id 736597
ฉันเกลียดโลกใบนี้ มันวุ่นวาย สับสน หาความสุขไม่ได้ ฉันอยากบินไปให้ไกลเหมือนนก ไปอยู่ในที่ที่ไม่มีใครรู้จัก แล้วทำสิ่งที่ฉันอยากทำ อะไรก็ได้