รักครั้งแรก

รักครั้งแรกของใครไหนจะเท่า
กับตัวเราที่รักและห่วงหา
แม่ของเราที่รักดั่งแก้วตา
สุดจะหาสิ่งใดมาเปรียบปาน
ถ้าโลกนี้ไม่มีซึ่งความรัก
ที่แม่ฝากเอาไว้ในใจหนาน
เป็นรักแท้มั่นคงตลอดกาล
ลงไปอยู่ในดวงมารของลูกยา
ทำให้ความผูกพันในแม่ลูก
ได้เพาะปลูกต้นรักตามชันสา
ให้ลูกน้อยได้รู้เรื่องมายา
ที่ผู้คนเกิดมาเพราะรักกัน
เพราะความรักเป็นเหตุให้สร้างโลก
ต้องทุกข์โศกไปอีกนะตัวฉัน
เมื่อไหร่หนอคนจะเลิกรักกัน
เหลือแต่เพียงความสงสารเท่านั้นพอ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สายรุ้ง 5 ส.ค. 2550 09:18 น. - ID 105696

1290

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/105696 ที่มา: สายรุ้ง

comments powered by Disqus

Black MooN

5 สิงหาคม 2550 22:22 น. - comment id 734118

ถ้ารักก็ให้รักจะดีกว่า 
อย่ามารักเพียงแค่สงสาร
คงไม่มีใครอยากทรมาน
หากว่ารักเพียงแค่สงสาร

จันทร์ไร้เงา

6 สิงหาคม 2550 15:04 น. - comment id 734461


สามดอกไม้หนึ่งหัวใจ
รู้บ้างใหมความหมายนั้น
ดอกแรกรักที่สุดแสนดีเลิศบังเกิดเกล้า
ดอกเรามอบให้เขาผู้เฝ้าฝัน
นี่ล่ะให้ใครกัน ก็ให้กับตัวของฉัน เมื่อวันที่เขานั้นเดินจากไป
 เมื่อหัวใจดวงหนึ่งดวงนี้เจ็บ
เงาใจก็เก็บใจนี้ไปรักษา
ปลอบประโลมว่าจะรักแรก หรือแรกรัก ก็มีน้ำตา
แต่จงเก็บรักษาช่วงวันเวลาที่มีค่า
ไว้ให้เป็นความสุขเวลาที่เหงาใจยิ้มๆเข้าไว้โลกจักสวยงามถ้าหากโลกนี้ขาดความรักโลกก็จักเหี่ยวเฉา 
  และตายไป
  แล้วเราจักอยู่บนโลกได้อย่างไร 
  เราก็คงต้องตายเช่นกัน
 เพราะฉะนั้นเราจึงต้องมีรัก