อย่าหลงกลืนเบ็ดมาร

สายรุ้ง

มรสุมแห่งชีวิตคิดแล้วกุ้ม
เหมือนดั่งหลุมของมารที่วางไว้
ว่าสักวันคนต้องตกลงไป
อยู่ภายใต้นโยบายของพวกตน
หนึ่งในนั้นมีหลายท่านที่ไปตก
อยู่บนอกของมารที่วาบหวาม
เมื่อได้เห็นใจวิ่งและติดตาม
เข้าไปหาเบ็ดงามของหมู่มาร
เบ็ดทั้งหลายนั้นหนาตาเห็นรูป
เกิดขึ้นปุปจิตนั้นเที่ยวสรรหา
ให้สังขารเป็นหนึ่งในขันธ์ห้า
ปรุงแต่งว่าหน้าตาชั่งสวยงาม
แล้วจิตใจก็ไหวไปตามคิด
ที่ตัวจิตหลงไปตามโมหา
กว่าจะรู้ตัวได้ต้องโสกา
ว่าตัวข้าเสียท่ากับหมู่มาร				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน