@...หากเพื่อนรู้สึก...ทนไม่ไหว มามะฉันจะ..โอบกอดเพื่อนไว้ คอยปลอบ.ประโลม..ให้คลายเจ็บที่ใจ เพื่อนอย่าได้..อัดอั้นใจคนดี โลกใบนี้..มันกว้างใหญ่..ไพศาล มองไปที่..กว้างๆนะ..อย่าเพิ่งหนี แค่ฝันร้ายช่วงนี้..เท่านั้นคนดี อย่าเพิ่งหนี..จากโลกแห่ง..ความเป็นจริง มนุษย์ คนที่พิเศษ ของเรา เขาไม่ใช่คน.วิเศษ..มาจากไหน ขอเพื่อน..ช่วยปล่อย.วางไป แก้ไข..หัวใจเรากลับ..คืนมา อย่าท้ออย่าแท้..แม้สิ้นหวัง ดวงตะวัน..ยังมีให้เห็น แม้เหนื่อยจง..มีสติมั่นคง..อย่างที่เคยเป็น ขอให้เพื่อนเป็น...เช่น..ดวงตะวัน@
22 กรกฎาคม 2550 12:58 น. - comment id 728109
คุณจันทร์เจ้าขา ไปแอบงีบอยู่ที่ไหนนะ อิอิอิอิอิอิอิอิอิ
22 กรกฎาคม 2550 13:01 น. - comment id 728110
ในยามที่ท้อแท้ กำลังใจจากคนรอบข้างเป็นสิ่งที่มีค่ามากค่ะ คนๆนั้นคงดีใจที่มีเพื่อนดีๆอย่างคุณพิม ฝากกำลังใจให้ด้วยนะคะ
22 กรกฎาคม 2550 13:06 น. - comment id 728114
ขอบคุณแทนเพื่อนผู้โชคดีคนนั้นที่มีเพื่อนแสนดีเช่นนี้นะคะ
22 กรกฎาคม 2550 13:11 น. - comment id 728116
อะโห..เหนื่อยมะคะคุงเพียงแพรว อะชาร้อนๆๆจ้า เหลียวมองซ้ายขวาคุงพี่มณีจันทร์เจ้าขาหายไปหนาย..ที่1นำมาแยว5555+ ให้รางวัลที่1 เอียงแก้มมาจุ๊บๆๆเพื่อนพิมจังคนนี้..อยู่ในบ้านกลอนนี้แระคะยังไงช่วยกันเปงกำลังใจนะคะ อยากให้รู้ว่ากำลังใจไม่เคยหายไปจากบ้านกลอนเลยและพิเศษไม่เคยหายไปจากใจพิมจังด้วยคะสู้ๆๆน๊า
22 กรกฎาคม 2550 13:24 น. - comment id 728117
คุงป้าจ๋า..พิมก็ทำได้เท่านี้แระคะ ให้กำลังใจอยู่ข้างๆๆยามเพื่อนอ้างว้างและว้าเหว่..เปงกำลังใจและคอยกล่าวคำว่า สู้ๆๆคะ พิมให้ป้าอ้อยด้วยเปงกำลังใจนะเจ้าคะ
22 กรกฎาคม 2550 14:01 น. - comment id 728121
เป็นอย่างดวงจันทร์ไม่ได้เหรอพิมจางงง เข็มแข็งแต่ว่าอ่อนโยนแบบพี่นะ มามะ...มาให้พี่กอดให้หายคิดถึงหน่อย เหตผลฟังขึ้นให้อภัยจ้า.....
22 กรกฎาคม 2550 14:13 น. - comment id 728125
บอกกับใจตนเองเสมอว่า ขาดเขาเราอยู่ เอาเข้าจริงๆๆ ก็ร้องไห้..น้ำตาริน.. เถอะนะ..สักวันฉันจะเข้มแข็ง สัญญา..สัญญา.. ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้มารู้จักเพื่อนดีๆๆ
22 กรกฎาคม 2550 14:14 น. - comment id 728126
กอดๆๆคุงพี่จันทร์เจ้าขา...อิอิ เออ..เค้าจาว่ามีฉากเลิฟซีนในนี้ป่าวอ่า ว๊ายเขิลลลลลลลล เป็นอะไรก็ได้คะขอให้อยู่บนฟ้า... พิมก็อยู่บนฟ้านะคะ..พร้อมจะให้แสงสว่างให้ไออุ่นกับทุกคนจ้า....ดวงจันทรา...
22 กรกฎาคม 2550 14:18 น. - comment id 728127
ดีจ้าครูพิม..มี2บทกลอนที่ฝากให้เพื่อนคนนั้น คุณครูพิมรับไปอ่านดูสิคะ เสียงร้องให้ ของเพื่อน นั้นปวดร้าว เพื่อนอย่าเศร้า ค่อยๆคิด แก้ปัญหา เสียงสะอื้น มันบาดร้าว ลึกในอุรา เมื่อความทุกข์ ถาโถมมา น้ำตาริน เพื่อนจ๋า จงมองตรงมา ขอบฟ้ากว้าง เพื่อนเห็น ดวงดาวเหมือน ฉันไหม เช็ดน้ำตา แล้วลองเพ่ง มองตรงไป ดาวน้อยใหญ่ ให้กำลังใจ นะเพื่อนยา ตรวทานดุนะคะถึงใจไหมหากเขาได้รับ พิมจัง..คนพิเศษหรือวิเศษดีคะเอิ๊กๆ
22 กรกฎาคม 2550 14:19 น. - comment id 728128
กอดกันแน่นเกินไปเดี๋ยวหายใจไม่ออกนะค่ะ
22 กรกฎาคม 2550 14:30 น. - comment id 728132
งั้นกอดคุงหยาดเพฃร..มณีพลอยด้วยดีก่า..อิอิเอาให้อุ่นทั่วบ้านกลอนเลย..อิอิ ขอบคุณที่แวะมาคะ
22 กรกฎาคม 2550 15:03 น. - comment id 728134
วันโลกเหงาซัดจนเราหล่นขอบ คนคอยปลอบทุกนาทีมีแค่เพื่อน ฝ่าปัญหาหนักหนักคอยตักเตือน ผ่านปีเดือนยังอยู่เคียงคู่เรา มิเคยขอสักทีมีแต่ให้ คอยเคียงใกล้ทุกครั้งที่นั่งเหงา ทุกข์ท้อแท้แม้มหันต์จะบรรเทา คนที่เราเล่าทุกอย่างวางใจ พิมญดาคนนี้อาจมีสุข หากช่วยเพื่อนพ้นทุกข์และท้อได้ เติมโลกที่มืดดำขาดน้ำใจ คงแจ่มใสสวยสดและงดงาม... ให้พิมจังและเพื่อน สำหรับพิมจังเป็นกลอนปลอบใจที่ขอไว้....
22 กรกฎาคม 2550 16:01 น. - comment id 728137
ซาบซึ้งพี่ชายคุงฤทธิ์ขอบคุณค้า กลอนเพราะๆๆให้เพื่อนพิมคนนี้นะคะ ตอนนี้เค้าคงอ่านอะคะ... ขอให้เค้าพ้นปัญหาโลกแตกไปได้ด้วยดีนะคะ เปงกำลังกันคะ พิมขอบคุณเจ้าคะที่มอบให้ อย่าเผลอนั่งหลับในรถไฟฟ้าบ่อยนะคุงพี่ เด๋วเลยสถานีไปทำวานมะทัน..อิอิอะให้
22 กรกฎาคม 2550 17:31 น. - comment id 728143
พิมเป็นเพื่อนที่น่ารักมากๆด้วยดิคะ.... เรนเก๊าะเคยปลอบเพื่อนเหมือนกันนะคะ.. ตอนนั้นพี่ชายเค้าไม่สนใจเพื่อนของเรน.. พี่ชายเค้าผิดนัดด้วยนะคะ.. เรนปลอบเค้า.. แต่เรนเก๊าะร้องไห้ปลอบอิอิอิ.. สุดท้ายเราเก๊าะกอดคอกันร้องไห้.. อิอิอิ.. พี่ชายเค้าเก๊าะโผล่มา .. เรนถูกล้อด้วยแระ.. .. ..
22 กรกฎาคม 2550 17:52 น. - comment id 728145
ส่งอ้อมกอดอบอุ่นมาให้ด้วยคน และหัวใจเอาไว้เสริมกำลัง สู้ตายนะคะ
22 กรกฎาคม 2550 19:01 น. - comment id 728160
สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่น้องชาว.thaipoem.ทุกท่าน รบกวนเพื่อนๆทุกท่านขอคำขวัญจากเพื่อนๆ 3 คำขวัญ นะคะ ความยาวแต่ละ คำขวัญไม่เกิน 16 คำ / 1 คำขวัญค่ะ คำขวัญที่ 1 คำขวัญวันแม่ คำขวัญที่ 2 คำขวัญวันเข้าพรรษา คำขวัญที่ 3 คำขวัญวันภาษาแห่งชาติ ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านล่วงหน้าค่ะ
22 กรกฎาคม 2550 19:09 น. - comment id 728167
ดีจ้าคุงเรน.. จ้า..ชอบคุณคะเพื่อนพิมคงนั่งยิ้มอยู่แระคะ อย่างน้อยเข้ามาอ่านได้รอยยิ้มบ้างก็ยังดี นะคะ....ส่วนเรื่องของคุงเรนมีพี่ชายน่ารักจัง พิมจังไม่มีพี่ชายอ่าคะ... แต่ในบ้านกลอนเยอะแยะเลยคะ คุงเรนเปงน้องสาวน่าร๊ากกมาก
22 กรกฎาคม 2550 19:10 น. - comment id 728168
คุงพาราเจ้าขา..ไปไหนมาเอ่ย ขอบคุณเจ้าคะเพื่อนพิมนั่งยิ้มแระคะ สู้ๆๆน๊า.....เพื่อนเราชาวบ้านกลอน
22 กรกฎาคม 2550 20:03 น. - comment id 728192
ถ้าเธอเหนื่อยนัก หยุดพักเสียก่อน ล้มตัวลงนอน แนบตักฉันนี่ จะหนาว จะร้อน จะคอยพัดวี หลับฝันถึงสิ่งดี หลีกหนีสิ่งเลว (เพลงถึงเพื่อน) ตักพี่พิมอุ่นสบายจังเลยค่ะ เหมียววววว
22 กรกฎาคม 2550 20:24 น. - comment id 728195
มาคะนอนตักพี่หลับให้สบายนะแมวแต้ม..เหนื่อยนักก็พักก่อน...
22 กรกฎาคม 2550 21:34 น. - comment id 728211
โอ๋ๆๆๆ นิ่งนะ..แต่ช้าแต่..อิอิ
22 กรกฎาคม 2550 22:02 น. - comment id 728217
ดีจ้าคุงป.นิ่งแระคะ..อิอิ ไม่ร้องแระ..หายไปไหนมาคะ.. พิมจังคิดถึงน๊า...จุ๊บๆๆขอบคุรสำหรับ ดอกกุหลาบ..เพื่อนพิมจังคงดีขึ้นแน่ๆๆเลยคะ เห้ฯดอกกุหลายสีสวย...
22 กรกฎาคม 2550 22:34 น. - comment id 728235
ใช่แล้วครับ การปล่อยวางคือสิ่งที่ดี แบกมาก นัก เดี๋ยวจะเป็นหนักนักเอาไหม ฮ่าๆๆๆ ปวดหัวไหล่ ครับ สบายดีนะครับ แก้วประเสริฐ.
22 กรกฎาคม 2550 22:47 น. - comment id 728237
ดีเจ้าคะลุงแก้วเจ้าคะ ใช่แล้วเจ้าคะปล่อยวางๆ เป้ฯดีที่สุดค่อยๆๆวางนะเจ้าคะ อย่าวางลงทีเดียว เด๋วจาทรุดไปกับปัญหาที่จะวาง ขอบคุณลุงแก้วเจ้าคะ
23 กรกฎาคม 2550 07:51 น. - comment id 728313
อยากมีเพื่อนที่น่ารักแบบนี้เยอะๆจังเลยค่ะ
23 กรกฎาคม 2550 08:08 น. - comment id 728326
คุณเพียงพริ้วเจ้าคะ พิมจังก้อเพื่อนคุงเพียงพริ้วนะคะ เป้ฯห่วงทุกคนเสมอเจ้าคะ ขอบคุณสำหรับการเป้ฯพี่น้องบ้านกลอน พิมร๊ากคุณคะ