เธอจะนั่งร้องไห้ทำไมกัน กับเส้นทางเดินนั้นที่หวั่นไหว ขอเธอมั่นในความหวัง กำลังใจ แหละเดินไปตามทางที่เลือกเดิน มัวมานั่งร้องไห้ได้อะไร ทางยังก้าวเกินไกลกว่าใจเหิน เถิดเพื่อนรักลุกเถิด เพื่อเผชิญ อย่าร้องไห้นานเนิ่นจนนานวัน เธอเลือกแล้วที่จะไปในทางนี้ เอ้า ยิ้มซี อย่ากลัวแหละอย่าหวั่น เห็นไหมจุดหมายปลายทางนั้น เธออาจคว้าความฝัน ณ ปลายทาง เธอจะมัวคิดคร่ำอยู่ทำไม เถิดเดินไปเพื่อประสบพบแสงสว่าง ดูซินั่นรางวัลอันรางชาง รอเธออยู่ ณ ระหว่างเส้นทางไกล เช็ดน้ำตา แล้วยิ้มและลุกเดิน กล้าเผชิญเส้นทางนั้นอย่าหวั่นไหว เถิดเพื่อนรักจงก้าวย่างอย่างมั่นใจ พร้อมเดินไปบนเส้นทางของตัวเอง
แดนไกล ไลบีเรีย 27 มิ.ย. 2550 14:23 น. - ID 104164 
1336
5
0
27 มิถุนายน 2550 14:30 น. - comment id 716381
ก็เมื่อยขาอ่ะ นั่งหน่อยไม่ได้เลยเหรอค่ะ
27 มิถุนายน 2550 14:39 น. - comment id 716398
ก้อพี่ไม่อยากหยุดเดินนา
27 มิถุนายน 2550 17:57 น. - comment id 716533
ร้องไห้มาให้หมดอย่าอดกลั้น เมื่อคืนวันถึงที่สุดเกินหยุดไหว แต่อย่าปล่อยความผิดหวังกักขังใจ เพราะวันใหม่ยังมีมาท้าให้เดิน
27 มิถุนายน 2550 21:11 น. - comment id 716630
สวัสดีค่ะ....อ่านบทกลอนแล้วได้ความรู้สึกว่า ชีวิตมีเส้นทางให้เดินอีกหลายเส้นทาง การจมปลักหรือเจ็บปวดกับสิ่งเร้าในชีวิต ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตายอย่างช้าๆนั่นเอง แวะเข้ามาอ่านงานเขียนคุณภาพค่ะ
27 มิถุนายน 2550 23:18 น. - comment id 716672
ขอนั่งรถไปดีกว่าค่ะ..จะได้ไม่เมื่อยค่ะ..
28 มิถุนายน 2550 02:17 น. - comment id 716717
ใครตั้งร้านข้าวริมทางเนี่ยะ ผัดกะเพราแสบตาหมดเลย
28 มิถุนายน 2550 04:24 น. - comment id 716738
หวัดดีค่ะ วันนี้มาพร้อมกับกลอนเพราะๆ อีกแล้ว พี่ ป หัวมึนตื้อแต่งอะไรไม่ค่อยออกเลยค่ะช่วงนี้ แค่มาทักทายนะจ๊ะ
28 มิถุนายน 2550 08:15 น. - comment id 716781
"ต้องแข็งใจเดิน..ไว้พักตรงปลายทาง..ถ้าหยุดแล้วมันจะเหนื่อยและไม่ทันการ.." อื้อ..ตอนเด็กๆ เคยไปหาบผักบุ้งกับพ่อมาเลี้ยงหมู พ่อบอกว่า..หมูมันก็รอเราอยู่..และของยิ่งหนักยิ่งต้องเดินเร็วๆ..ค่ะ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
