วานสายลมห่มใจไล่เหน็บหนาว ลบรานร้าวจางจากใจไร้เสน่หา ร้อยความสุขสู่ใจใช่โรยรา แต้มแต่งหน้าด้วยรอยยิ้มอาบอิ่มใจ ขอสายลมรำเพยเชยฟูมฟัก หลอมรวมรักถักล้อมขวัญที่หวั่นไหว ให้สายลมห่มห่อก่อสายใย จะใกล้ไกลก็อบอุ่นกรุ่นไมตรี วานสายลมห่มเกาะเกี่ยวเหนี่ยวร้อยขวัญ สานผูกพันปั่นเยื่อใจใช่หน่ายหนี ทั้งรัดคล้องทุกห้องใจให้คนดี เสพรักที่สดใสไร้ระทม ลมรำเพยเชยชื่นระรื่นจิต หลับสนิทนิทราอย่าขื่นขม ใจร้อยใจไปคู่เคียงเรียงชิดชม สุขอารมณ์ทั้งราตรีนะที่รัก.
6 มิถุนายน 2550 05:14 น. - comment id 706000
แหมถ้าคนๆนั้นของคุณนางฟ้า ได้อ่าน คงเป็นปลื้มน่าดูเลยนะครับ เนี่ย.... หวานหยดเลยครับ อิอิ...
6 มิถุนายน 2550 08:13 น. - comment id 706037
วันนี้กลอนหวานมากกว่าทุกครั้งเลยครับ
6 มิถุนายน 2550 10:59 น. - comment id 706125
กลอนไพเราะและหวานมากๆเลยค่ะ.
6 มิถุนายน 2550 12:43 น. - comment id 706164
วานสายลมตอบกลับไปว่า ขอบคุณนะคะ
6 มิถุนายน 2550 13:31 น. - comment id 706203
หวานจัง ขอบคุณนะคะที่รัก อิอิ
6 มิถุนายน 2550 15:23 น. - comment id 706271
วานสายลมไปบอกนางฟ้าที ... ว่าคนคนนี้คิดถึง
6 มิถุนายน 2550 22:04 น. - comment id 706457
อิอิ......ตัวจริงอาจไม่หวานสักกะนิดก็ได้เลยนะคะคุณเบรฟฮาร์ทขอบคุณค่ะคุณอินสวน...แหมเล่นยอจนนางฟ้าเขินเลยนะคะว้าวๆๆ...คุณเดือนว่างั้นรึคะ...ขอบคุณค่ะไม่เป็นไรจ้าคุณเพียงแพรวจ้าคุณเพียงพลิ้วจ๋านางฟ้ารับแล้วค่ะคุณเจ้าหญิงโมบาย
20 มิถุนายน 2550 16:39 น. - comment id 712515
จะคอยเป็นสายลมที่ปัดเป่า ให้ทุกข์เศร้าเธอหายจากใจนั้น จะคอยให้กำลังใจเธอทุกวัน ไม่ทิ้งกันไม่ทิ้งไปด้วยใจดี