อุ่น..เอา
ใบคาน
จักเก็บโกย โปรยฝัน ณ วันผ่าน
ที่ผลิบาน ล้านฝัน ในวันเก่า
รอยจารึก ผลึกรัก ประจักษ์เรา
เปลื้องความเหงา ปล่อยวาง บนทางมา
จักเก็บโกย โหยรัก สลักจิต
จากมิ่งมิตร ผู้ให้ กระหายค่า
รัก- ใคร่-หวง ห้วงฝัน และสัญญา
ยังศรัทธา สุดท้าย ทั้งใกล้-ไกล
จักตราตรึง หนึ่งรัก ให้หนักแน่น
จนหมดสิ้นดินแดน แสนไกล-ใกล้
มั่นบูชา ค่ารัก ภักดีนัย
ผลิดอกใบ รัก-หวัง ให้กังวาล
นิจนิรันดร์ วันใด ในวันนั้น
ชั่วกัปกัลป์ ตรงไหน ที่ใจผ่าน
ณ ตรงนั้น สะบั้นรัก พักดวงมาลย์
ให้จบสิ้น วิญญาณ การผูกพันธ์
จักเก็บรอยจารึก ผนึกแน่น
เพื่อทดแทน เขลาขลาด และหวาดหวั่น
ณ วันใด ใจร้าง ถึงทางตัน
จักเก็บฝัน สัญญา...มาอุ่นเอา!