ช่างท้อแท้หมดอาลัยไร้จุดหมาย ในร่างกายไม่มีใจของนักสู้ นั่งมองเงาในกระจกอย่างอดสู เท่าที่รู้คือต้องอยู่อย่างเดียวดาย ....................................................... ในเมื่อเรานั้นไร้ญาติและขาดมิตร เพราะความผิดมากล้นจนชิบหาย จำต้องอยู่กล้ำกลืนฝืนเดียวดาย จะมีใครที่ไหนมาเหลียวแล ...................................................... อันตัวข้าอยากจะขอพรจากฟ้า หากแม้นว่าใกล้จะสิ้นอายุไข ก็จงมาเอาชีวิตของข้าไป เพื่อชดใช้เคราะห์กรรมที่ทำเอย ....................................................
15 พฤษภาคม 2550 13:36 น. - comment id 695999
อย่าท้อแท้หมดอาลัยในชีวิต อย่าได้คิดว่าไร้ค่าน่าอดสู แม้ผิดใดให้เห็นว่าเป็นครู ค่อยเรียนรู้เถิดหนาอย่าโทษตน. มาทักทายวันฝนตกครับ..
15 พฤษภาคม 2550 13:39 น. - comment id 696003
อย่าท้อแท้ และสิ้นหวัง จงมีพลังใจ ก้าวยืนต่อไป ให้โลกลือ ว่าเธอคือผู้ไม่ยอมแพ้
15 พฤษภาคม 2550 15:40 น. - comment id 696060
เหมือนคุณมานั่งในใจผมเลยครับรู้สึกแบบนี้อ่ะ
15 พฤษภาคม 2550 16:00 น. - comment id 696084
ต้องขอขอบคุณ คุณแมวคราว คุณก่องกิกและคุณสายน้ำแห่งความรักด้วยนะครับ ที่แวะเข้ามาทักทาย มันเป็นครั้งแรกของผมด้วยครับที่ได้ระบายความรู้สึกออกมาเป็นบทกลอนให้สาธารณะชนได้อ่านกัน ส่วนตัวแล้วก็ชอบอ่านอย่างเดียวเท่านั้นครับ ไม่ถนัดในเรื่องแต่ง แต่วันนี้ ณ อารมณ์นี้มันอยากจะระบาย สิ่งอัดอั้นที่อยู่ในใจออกมามันก็เท่านั้นเองครับขอบคุณครับที่เข้ามาให้กำลังใจ
15 พฤษภาคม 2550 22:51 น. - comment id 696282
อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้ เธอคนดีของฉัน อ่อนล้าหมดแรงกำลัง เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ