หลายชีวิต หลายทาง กลางสายฝน ต้องผจญ หลายปัญหา พาฉงน อุปสรรค ขวากหนาม ทิ่มแทงคน เราต้องทน ทรมาน นานเพียงใด กำลังใจ หายไปไหน ใครรู้บ้าง แสงสว่าง เฉิดฉาย เป็นไฉน มืดมน หม่นหมอง ตรอมดวงใจ จะมีใคร ที่ไหน เห็นใจกัน เปลวเทียน ที่ขีดเขียน ในอากาศ พัดพลิ้ว ปลิวเหมือนวาด ในภาพฝัน ลมพายุ พัดผ่าน พันละวัน เทียนน้อยนั้น อ่อนแรง แสงดับลง นานเพียงใด แค่ไหน ใจจะสู้ ดูสิดู โลกกว้าง ที่มั่นคง หมุนเวียน เปลี่ยนไป อย่างบรรจง ไม่หยุดลง ง่ายดาย เหมือนใจคน เพียงแค่ก้าว เหยียบย่ำ ไปข้างหน้า ในแววตา ไม่ถดถอย ฤาหมองหม่น ในเส้นทาง หลายทาง ต้องผจญ ไม่มีวัน สับสน ดิ้นรนไป เทียนเล่มนี้ ของเรา เคล้าคลอแสง เปลวสีแดง โชติช่วง ไม่หวั่นไหว แม้ลมพัด พายุโหม โลมเพียงใด จะต้องนำ เราไป ถึงปลายทาง
4 พฤษภาคม 2550 14:54 น. - comment id 691423
อ่านแล้วมีกำลังใจที่จะฝ่าฝันอุปสรรคเลยนะค่ะ เรื่องของเราอาจจะเล็กน้อย ถ้าเทียบกับของคนอื่น เนอะ
4 พฤษภาคม 2550 16:01 น. - comment id 691441
เปลวไฟในสายลม อืมม...แม้จะไม่สว่างมากแต่ก็ยังมีแสงให้ใจอุ่นเนาะ...ให้กำลังใจดีเลยค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 16:20 น. - comment id 691460
เทียนหนึ่งถูกจุดที่นี้ เทียนนี้ถูกจุดลุกไสว เทียนนี้ถูกจุดด้วยใจ เปลวไฟถูกจุดขึ้น บ่อยครั้งเทียนกระพริบริบหรี่ เมื่อมีลมกรรนโชกโบกใกล้ บางครั้งเทียนแทบดับไป มอดไหม้อาจต้านลมแรง ศักดิ์ศรีที่เทียนส่องอยู่ เชิดชูศรัทธากล้าแกร่ง แม้เป็นเทียนน้อยด้อยแสง แอบแฝงศรัทธาเรืองรอง เป็นกำลังใจให้ค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 18:50 น. - comment id 691510
ช่วงนี้มาแรง กลอนแบบนี้ ดีครับจะได้เป็นประโยชน์ สนับสนุนครับ