ความคิดถึงกับความกดต่ำ

ณธีร์


ความคิดถึง ล่องลอย บนฟากฟ้า
เดินทางผ่าน ทุ่งนา ผ่านป่าเขา
ฝากคิดถึง เกาะก้อนเมฆ มาเบาเบา
ลมหายใจ รดเป่า ให้เจ้าลอย
ล่องลอยไป ไกลสุดหล้า ขอบฟ้าเขียว
ความกดต่ำ กระหน่ำเกลียว ให้กลายฝอย
กลั่นตัวเป็น หยดน้ำ ร่ำประปรอย
กลายเป็นเม็ด ฝนน้อย ผลอยหล่นริน
ความคิดถึง ล่องลอย บนฟากฟ้า
กลายเปียกปอน อ่อนล้า หมดแรงสิ้น
โดนความกด อากาศต่ำ นำลงดิน
ลมหายใจ ฉันคงสิ้น รินน้ำตา...				
comments powered by Disqus
  • นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    7 กุมภาพันธ์ 2545 17:55 น. - comment id 34223

    แม้ล้มลุกคลุกคลานตามลานพื้น
    จงหยัดยืนสู้ต่ออย่าท้อถอย
    แม้ไม่ถึงม่านฟ้าที่เฝ้าคอย
    แต่ยังน้อยมีดินหญ้าที่น่าชม..
       อย่าน้อยใจน๊าอย่างน้อยก็มีข้าวกิน..อิอิคนล่ะเรื่องเน๊อะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน