สนามแข่งแห่งชีวิตว่ายากนัก ช่างมากด้วยอุปสรรคเบาหนักแกล้ง รอจนกว่าดวงจินต์เราสิ้นแรง แล้วทิ่มแทงเท่าที่ยังหายใจ บนอานแห่งชีวิต ใช่เราควบ อยู่อย่างนั้นจนจวบชีพหาไม่ อย่าหยุดฝันเมื่อสุดจุดเส้นชัย ต้องก้าวไกลกว่าจุดหมายตะกายดาว บางครั้งพลั้งพลาดกว่าผ่านพ้น วิ่งอยู่ในวังวนท่ามฝนหนาว ล้มลุกแล้วเหลือหลายจนกายร้าว เกือบสิ้นแรงลากก้าวในคราวนั้น ด้วยศรัทธาแห่งฝันโอบพันกาย จึงขยับปีกสยายสู่ปลายฝัน ขึ้นเหินหาวห้วงฟ้าเอื้อมคว้าจันทร์์ ล้อมด้วยดาวพราวพันอันแพรวพราย แม้จักล้มยังลุกไม่คลุกดิน ที่โบยบินใช่ฝันบ้าล่าจุดหมาย แค่เร้ารุกปลุกใจไร้สิ้นลาย เพื่อพักกายก่อนสู้ไม่รู้แพ้
15 เมษายน 2550 23:43 น. - comment id 683219
....สวัสดีวันสงกราต์ค่ะ..น้องชาย..พี่อู๊ดยกมือขวาแล้วกันเพราะไม่ได้ดูหนัง.. ..ใช่ชีวิตคือการต่อสู้..ถ้าไม่สู้ก็เหมือนไม่มีชีวิต..สู้ๆกันต่อไปนะพี่น้อง...
15 เมษายน 2550 23:53 น. - comment id 683221
ต้องยกด้วยเหรอค่ะ น้องเล็กยกมือขาวแล้วงั้น เพราะน้องเล็กดูหนังไม่รู้เรื่อง
16 เมษายน 2550 01:35 น. - comment id 683231
เป็นนักกลอนอ่อนหัดเวลานี้ ไม่ถึงปีก็กล้าแกร่งถ้าแข็งขัน หมั่นฝึกฝนไปไม่นานวัน ฝีมือพลันทันเทียบเปรียบเป็นครู หัดแต่งบ่อยๆ เข้าก็จะมองเห็นจุดบกพร่อง ของกลอนเราเองแหละค่ะ...อย่าง ป. เอง หัดแต่งมาตั้งนาน มองเห็นจุดบกพร่องของ กลอนตัวเองทุกครั้งยังแก้ไม่ได้เลยค่ะ ต้องให้คนอื่นดู หรือวิจารณ์นั่นแหละค่ะ ถึงจะอ๋อ..คราวนี้ยกมือขวาค่ะ O// เพราะไม่ได้ดูหนังที่บอกว่า..อิอิ..สู้ สู้
16 เมษายน 2550 08:29 น. - comment id 683287
คุณ ป.ปลา พูดไปหมดแล้วค่ะ.... ยกมือขาวค่ะ ความคิดเหมือนคุณป.ปลา ค่ะ..
16 เมษายน 2550 10:22 น. - comment id 683348
ลอกคำตอบของพี่กุหลาบค่ะ ยกมือขวาอีกคน อิอิ สู้ๆๆๆๆๆๆ
16 เมษายน 2550 17:35 น. - comment id 683428
**สนามนี้..ที่เคยคิด คือสนามแห่งชีวิตหรือไฉน สนามนี้..ที่คนก้าวผ่านไป สู่หลักชัย..สักวัน..คือฝันเรา....ฯ มาเป็นกำลังใจ..ให้ก้าวต่อไป..สู่เส้นทางฝันนะคะ...
17 เมษายน 2550 14:48 น. - comment id 683686
18 เมษายน 2550 02:54 น. - comment id 683909
อ่า เอาขาหน้าแทนได้ป่ะ ไม่มีมืออ่ะ แล้วจะติอะไรดีเนี่ยะ มันก็เพราะง่ะๆๆๆๆ