ฉันจะต้อง ผ่านคืนวัน อันหนาวเหน็บ แม้จะเจ็บ จะปวดร้าว สักเพียงไหน ฉันจะสู้ จะฝ่าฟัน จะก้าวไป ที่เส้นชัย ฉันจะไป ให้ถึงมัน แล้วที่นั่น ฉันจะหัน กลับมามอง มองที่สอง ทางแยก เธอและฉัน จะบอกเธอ ว่ารักเธอ มาทุกวัน จนวันนี้ วันที่ฉัน หมดรักเธอ.
28 มีนาคม 2550 15:04 น. - comment id 677565
เส้นชัยที่เดินไปถึง ดีใจด้วยนะคะ คนที่เดินถึงเส้นชัยแสดงว่า เข้มแข็งพอค่ะ
28 มีนาคม 2550 17:03 น. - comment id 677636
จะทำการใดก็ตามแม้แต่ความรักที่มอบให้เขา ก็ควรจะเผื่อไว้บ้างดีเสียกว่าให้จนหมด เมื่อเกิด พลาดพลั้งขึ้นมายังพอจะแก้ตัวทันขอรับท่าน แก้วประเสริฐ.
28 มีนาคม 2550 18:37 น. - comment id 677698
สักวันเราต้องก้าวไปถึงค่ะ..
29 มีนาคม 2550 08:28 น. - comment id 677828
บนเส้นทางที่ฟันฝ่า เพื่อมองหาซึ่งเส้นชัย ดิ้นรนค้นหาไป ที่สุดท้ายไม่มีเธอ หวัดดีค่ะ
29 มีนาคม 2550 11:59 น. - comment id 677924
ณ ทางแยก อ้างว้าง เป็นอย่างไร หรือดวงใจ สับสน หม่นมัวหมอง เจ็ยปวดมาก อาลัยหา น้ำตานอง หรือไม่มี แม้รอยหมอง ในแววตา มีชัยเริ่ม เดิมแต่ กล้าก้าวแยก กับก้าวแรก ที่มุ่งมั่น อย่างมีค่า กับคนหนึ่ง ที่ฉุดดึง เสียเวลา เดินเชิดหน้า จากไป เส้นชัยรอ