ท่ามกลางฝูงชนคนแปลกหน้า เธอมองหาใครไหมในยามนี้ ความเจ็บปวดรวดร้าวหนาวฤดี เธอไม่มีแบ่งปัน..ฉันหรือใคร ไม่รู้หรือว่าทุกคนต้องการแบ่ง ใช่แก่งแย่งเห็นเป็นสุขสนุกไฉน เธอทุกข์ทนล้นปรี่ที่หัวใจ แล้วทำไมไม่บอกกล่าว..เล่าเหตุการณ์ ความห่วงหาอาทรเหมือนนอนเปล่า เธอลบเงาเขาไปใช่ว่าขาน ครามีสุขทุกดวงใจใยเบิกบาน คราวร้าวรานใยหาญกล้า..มาทิ้งกัน คิดถึงใจใครบ้างยามสับสน เมื่อเธอมีทุกข์ทนจนโศกศัลย์ ใยไม่หารกันบ้าง..ต่างแบ่งปัน ร่วมแชร์กันในความทุกข์ที่รุกโลม เธอต้องการกำลังใจในยามนี้ ขณะมีเจ็บหนักมาหักโหม คำปลอบใจให้หายเศร้าประเล้าประโลม ใช่ถาโถมถมทุกข์รุกรังแก ให้เขาแชร์ได้ไหมในความเจ็บ คราวหนาวเหน็บร้าวรวดเจ็บปวดแผล หลังผ่าตัดคงกลัดกลุ้มสุมดวงแด ก็เพียงแค่มาดูใจในยามทุกข์ เป็นครอบครัวเดียวกันช่วยสรรสร้าง หาหนทางเต็มเติมเสริมความสุข ครั้นถึงคราวร้าวรอน..ใยซ่อนซุก เมื่อมีทุกข์ไม่ต้องรอ...ขอแบ่งปัน... รูป: http://www.teleflora.com/ graduation2.asp
ปราณรวี 28 มี.ค. 2550 09:14 น. - ID 100457 
1133
23
0
28 มีนาคม 2550 09:17 น. - comment id 677403
เมื่อมีสุข เราต่าง ก็ร่วมเสพ ใยจึงเก็บ เจ็บปวด และรวดร้าว ไม่ให้ใคร ได้เห็น เป็นเรื่องราว ช่วยแบ่งเบา ทุกข์ท้อ ทรมาน...
28 มีนาคม 2550 09:23 น. - comment id 677407
น่าสงสารจัง..ค่ะ.. เธอคงกลัวว่าคนอื่นจะห่วงเธอเกินไป..จึงไม่บอกใครค่ะ..
28 มีนาคม 2550 09:23 น. - comment id 677408
ดีครับดี เขาผู้นั้นเป็นคนดียิ่งโดยจะไม่สร้าง ความเดือดเนื้อร้อนใจให้ใครอื่นๆต้องกังวลเป็น บุคคลที่เลิศในด้านจิตใจครับ ผมขออวยพรให้เขา จงหายจากโรคภัยด้วยคนครับ
แก้วประเสริฐ.
28 มีนาคม 2550 09:24 น. - comment id 677409
ถ้าเป็น เฌอ ก็จะไม่บอกเหมือนกันค่ะ กลัวเขาเป็นห่วง ฯลฯ จะทนเจ็บเก็บงำในความปวด แม้ร้าวรวดจะฝืนเริงรื่นใส มิอยากเห็นเธอหม่นกังวลใจ ฉันทนได้แค่นี้มิมากเลย
28 มีนาคม 2550 09:25 น. - comment id 677410
ร่วมแบ่งปันมีน้ำใจให้เพื่อน ไม่ลางเลือกห่างหายไปหนไหน ทุกข์ทับถมจะร่วมด้วยช่วยกันไป ความห่วงใยมอบมาถึง..ซึ้งน้ำใจ มาร่วมแบ่งปันค่ะน้อง ป.
28 มีนาคม 2550 10:19 น. - comment id 677427
เจ็บปวดรวดร้าวแย่ ขอแค่เพื่อนผู้ให้ นั่นคือกำลังใจ สู้ต่อไปในกาล หวัดดีจ้า
28 มีนาคม 2550 10:32 น. - comment id 677434
เป็นกำลังใจให้เพื่อนคุณต่อสู้กับโรคร้ายให้ได้นะคะ
28 มีนาคม 2550 11:17 น. - comment id 677466
28 มีนาคม 2550 12:23 น. - comment id 677487
โอ้ความเจ็บปวดดูเหมือนกรวดทราย ไหลทิ้งลงไป ไหลไป จากหลานของพี่
28 มีนาคม 2550 13:03 น. - comment id 677512
ฝากอีกหนึ่งกำลังใจให้เพื่อนพี่ ป.ปลาด้วยนะคะ
28 มีนาคม 2550 13:31 น. - comment id 677525
มาขอเปียแชร์ตวยก่า คิคิ..ทบดอกบ่อทบต้นน้อ
28 มีนาคม 2550 13:58 น. - comment id 677536
พี่หนูศรรกขอบ๊วยละกัน ประเภทงกดอกงะ อิ อิ อิ
28 มีนาคม 2550 15:00 น. - comment id 677564
เธอเข้มแข็งทั้งร่างกายและจิตใจนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้เธอด้วยค่ะ
28 มีนาคม 2550 16:08 น. - comment id 677606
บางที ก็ต้องเก็บเอาไว้บ้างครับ เป็นทุกข์คนเดียวดีกว่า ให้คนอื่นเป็นทุกข์ ด้วย เพราะจะได้ไม่เป็นบาปต่อคนอื่น
28 มีนาคม 2550 18:31 น. - comment id 677693
อย่ามองฉันเป็นคนอื่น..ใยยืนนิ่ง ทุกข์ทุกสิ่ง..แบ่งปันให้ฉันบ้าง ยามเศร้าอย่าหลบเร้นร่วมเส้นทาง เราสองต่างรักมั่น..ขอสัญญา
28 มีนาคม 2550 19:08 น. - comment id 677717
Pleas please please!!!! โปรดอย่าถาม รื้อความ ถึงอดีต เพราะดุจมีด กรีดใจช้ำ ดั่งซ้ำสอง โปรดอย่าถาม ใครทำ น้ำตานอง แม้นเป็นเรื่อง ของอดีต ยังกรีดใจ อืมมมม........ปราณค่ะ.........กลอนนี้เพราะมากครับ....แต่งได้ไงเก่งจังครับครับ.....แปะๆๆๆๆๆ
28 มีนาคม 2550 22:28 น. - comment id 677754
แบบนั้นแหละค่ะกุหลาบขาว...ห่วงคนอื่น จนไม่นึกถึงตัวเองเท่าไร...บ่นไปก็ไม่ฟัง เฮ้อ...
28 มีนาคม 2550 22:30 น. - comment id 677757
สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ...แต่ก็ควรนึกถึงคน ในครอบครัวด้วยนะคะ..ถ้าพวกเค้ามาทราบทีหลัง เค้าจะรู้สึกอย่างไร ที่ไม่มีส่วนรับรู้หรือร่วมในความ เจ็บปวดทรมานนั้นน่ะค่ะ...
28 มีนาคม 2550 22:35 น. - comment id 677759
ทนเก็บงำ ความเจ็บปวด และรวดร้าว ไม่บอกกล่าว ผู้ใด ให้รู้เห็น ต้องกล้ำกลืน ฝืนปวด ร้าวรวดเป็น ทำซ่อนเร้น ปิดบัง ทุกอย่างไป หวัดดีจ้าเพื่อนเฌอ...แต่สงสารคนในครอบครัว เธอด้วย..ถ้าพวกเขามารู้ทีหลังนี่น่าสงสารเหมือน กันน๊า
28 มีนาคม 2550 23:53 น. - comment id 677777
อยากแบ่งปัน ทุกข์ทน หม่นหมองเศร้า ความเจ็บปวด รวดร้าว เมื่อคราวทุกข์ มิใช่ปอง ครองแล แค่ความสุข ความทนทุกข์ ก็จะรอ ขอแบ่งปัน หวัดดีค่ะพี่ครูพิม...เวลาใครมีทุกข์ ป. ก็อยาก แบ่งปันด้วยค่ะ โดยเฉพาะถ้าเป็นคนในบ้าน รวมทั้งเพื่อน ๆ ด้วยน่ะค่ะ...
29 มีนาคม 2550 02:52 น. - comment id 677783
เพียงแค่ช่วยแบ่งเบา บรรเทาความเจ็บปวด อาจไม่ใช่หายร้าวรวด แต่ก็ได้มาเห็นใจกัน อย่างน้อยเราก็ได้แสดงความเห็นใจกัน ยามทุกร้อนน่ะค่ะคุณคอนพูทน..อิอิ
29 มีนาคม 2550 02:57 น. - comment id 677784
ขอบคุณมากค่ะหญิงหญ้า...ทุกวันนี้ก็ยังให้ กำลังใจกันอยู่ค่ะ...หลังผ่าก็ดีขึ้นแล้วค่ะ ตอนแย่ ๆ นั่นคือช่วงก่อนผ่าน่ะค่ะ ..
29 มีนาคม 2550 02:58 น. - comment id 677785
ขอบคุณค่ะคุณคนบนเกาะ...อิอิ...มาลำบากมั้ยค่ะ ตรงนี้ไม่มีท่าเรือซะด้วย...
29 มีนาคม 2550 03:00 น. - comment id 677786
หวัดดีค่ะลุงก่อง...ป. ไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ เพื่อน ป. ตะหาก..อิอิ..ขอบคุณมากค่ะสำหรับ ความห่วงใย...
29 มีนาคม 2550 03:03 น. - comment id 677787
หวัดดีค่ะน้องเอม...ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ ช่วงนี้ ป. ก็ค่อนข้างยุ่ง เพราะช่วงปลายเทอมแล้ว แต่เวลาเครียดๆ ก็หลบเข้ามาที่นี่แหละค่ะ เจอ เพื่อน ๆ แล้วสบายใจดีค่ะ..มาเลยค่ะนอนได้ เดี๋ยวเปิดเพลงให้ฟังนะจ๊ะ..เอาเพลงไรดี...
29 มีนาคม 2550 03:04 น. - comment id 677788
สวัสดีค่ะพี่ไรไก่...อิอิ...แชร์อันนี้ไม่มีดอกเบี้ยค่ะ แชร์ฟรี ๆไม่ต้องลงทุนด้วยค่ะ...อิอิ...
29 มีนาคม 2550 03:06 น. - comment id 677789
สวัสดีค่ะศรรกรา...มือไหนก็ได้ปันผลเท่ากัน หมดค่ะ..อิอิ...ไม่มีดอก ไม่มีต้นต้วยค่ะ..อิอิ
29 มีนาคม 2550 03:09 น. - comment id 677790
ขอบคุณแทนเพื่อน ป. ด้วยค่ะแม่มด เข้มแข็ง ก็จริงค่ะ แต่โคตรดื้อด้วยค่ะ...เป็นคนไข้ที่น่าตี มากเลยค่ะ..อิอิ..วันหลังต้องพกไม้เรียวด้วยนิ อิอิ....
29 มีนาคม 2550 03:12 น. - comment id 677791
นั่นก็ถูกในบางกรณีค่ะอัสสุ...แต่เรื่องความเจ็บป่วยนี่ ต้องยอมให้คนในครอบครัวมามีส่วนรับรู้ และ มีส่วนร่วมในการตัดสินใจด้วยนะคะ เพราะถ้าปิดบังไป แล้วพวกเขามารับรู้ภายหลังอาจเสียใจได้ค่ะ อิอิ...พูดเป็นการเป็นงานมากเลย ป. ปลา..
29 มีนาคม 2550 03:15 น. - comment id 677792
เธอมองใครเป็นคนอื่นไปเสียหมด เขาเลยอดมาแชร์ดูแลให้ ยามทุกข์ทนหม่นหมองต้องร้องไห้ ควรมีใครแบ่งปันอันความทุกข์ เนาะๆ น่าจะยอมให้คนอื่นมาแชร์ในความ ทุกข์นั้นบ้างเนาะชูรส..อิอิ..
29 มีนาคม 2550 03:25 น. - comment id 677794
หวัดดีค่ะฟ้าลั่น...5555555555....มาไม่ซ้ำกัน เลยนิ..อิอิอิ....ขำ ๆ ...แต่แต่งกลอนเก่งแล้วจ้า ค่ะ..
29 มีนาคม 2550 03:28 น. - comment id 677795
ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกกำลังใจที่มอบให้
29 มีนาคม 2550 10:58 น. - comment id 677900
ขอส่งกำลังใจไปให้คนป่วยหายเร็ว ๆ นะค่ะ
29 มีนาคม 2550 11:12 น. - comment id 677906
ปราณ คือลมหายใจให้ยังชีพ รวี คือประทีปที่ส่องหล้า เปรียบ ตัวแทนความรักความเมตตา นางฟ้า ของพวกเราชาวบ้านกลอน
29 มีนาคม 2550 23:20 น. - comment id 678250
ขอบคุณค่ะ whitelily ขอให้มีความสุขมากๆ เช่นกันนะคะ
29 มีนาคม 2550 23:24 น. - comment id 678252
ป. มะช่ายนางฟ้าสุดาสวรรค์ เป็นแค่เพียงคนสามัญใหโลกหล้า อาจใจร้ายและอาจมีความเมตตา ขึ้นกับว่าอารมณ์ประมาณใด.....
9 เมษายน 2550 02:03 น. - comment id 681688
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
