สิ้นเสียงซอคลอขับสดับจิต เกิดนิมิตสะกิดตาอุราหวาม หลงมนต์เจ้าอัปสราโฉมหน้างาม นิรนามเฝ้าตามแลชะแง้คอย แสงจันทร์นวลอวลอาบทาบในฝัน ที่หน้าบันคืนนี้พี่เหงาหงอย ไร้สำเนียงเสียงซอเจ้าเหงาล่องลอย หรือเนื้อกลอยหายลับกับปราสาทงาม รอยสลักนูนต่ำย้ำสำเหนียก ยินเสียงเพรียกเรียกหาพี่ยาถาม อัปราสูงส่งดุจหงส์งาม คงมองข้ามใจรักแท้ชายแขมร์เลอ ร่ายคำขอพะนอรักสลักหิน ว่าแม้นสิ้นดินธาตุมิอาจเผลอ ปล่อยใจหลุดหยุดสวาทขาดจากเธอ หนุ่มแขมร์เลอจะขอเคียง..เนียงลออ