แมงกุ๊ดจี่
เหมือนทุกวันชีวิต...มืดมิดนัก
ไขว่คว้ารัก...ไม่พบบรรจบเห็น
มีน้ำตาร่วงพราวกราวกระเซ็น
ทุกสิ่งเป็นจินตภาพมิอาจครอง...
กลับรู้สึกหวาดหวั่นอกพรั่นไหว
คล้ายหัวใจ...ไร้รัก...ภักดิ์สนอง
ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเอื่อยครรลอง
ในทุกท่วงทำนองใกล้กองฟอน...
ประสบการณ์ผ่านผันทุกวันฝืน
ประชดคืนทุกคราวยามร้าวรอน
ดิ่งลงเหว...ลอยลิ่วปลิดปลิวว่อน
แม้ว่าร้อน...อย่างไรไม่ขลาดกลัว...
ขอเพียงว่าลืมบ่วงที่พ่วง "ทัณฑ์"
มิหวาดหวั่นปราศเปรื่องทำเรื่องชั่ว
ความคิดร้ายฟูเฟื่อง...แม้เปลืองตัว
พร้อมเมามัว....กิเลสเหตุแห่งกรรม...
แลกสัมพันธ์เพียงผ่านช่วงกาลหนึ่ง
มิซาบซึ้ง...รสหวาน..
2282
7
0
หน้าส่วนตัว
